Bir yağmur yeli sonrası, inen iri damlalar dünyayı toprak kokusuna boğmuşken, içleri pır pırr ederek, derin derin bu dünyanın güzel kokusunu ciğerlerinin köküne kadar içlerine çekmiş, şu dünyaya, doğacak güne, toprağı yaran filize, açtı açacak tomurcuğa, bir çocuğun kapıp koyverdiği gülüşüne hayran kalmış, yaşama bir kez minnet duymuş, çok şükür dünyaya gelişimize, demişler midir?
Sayfa 100Kitabı okuyor
Yağmura susamış gönüller tamamen ümitsizliğe düştükleri bir anda, gökten sağanak sağanak yağmur yağdıran ve böylece yemyeşil bitkilerle, çeşit çeşit, rengarenk meyvelerle rahmetini her yana yayan O'dur.🍀
[Şûrâ 28]
Yola çıktın çünkü dünya senin için yerleşmeye değmez. Çünkü uzakların fısıltısı başını döndürüyor. Yaraların sadece yolda olmakla şifa buluyor. İçindeki boşluğu sadece yol onarıyor. Yola çıktın çünkü bir yaran var. Doğduğun günden beri ruhun sızlıyor. Sen de diğerleri gibi kendini zamanın o büyük kahkahasına bırakabilir ve hayatı, emniyet şeridinden giderek yaşayabilirdin. Ama o zaman yeni denizleri kim bulacaktı ha? Yeni öykülerde ve yeni insanlarda kim ısınacaktı? İçin nasıl zenginleşebilecekti?"
Sayfa 108
KUTUP YILDIZI
O korku vardı hep çıkılan yolda
O korkusuzluk vardı
Suyun su olduğu günden beri akardı
Biri can verip aydınlatır
Diğeri boğar ve yakardı
Yaşamın her dönüm noktasında
Hedefinin kalbini vücudunun içinden kavuruyordu kraliçe.
Aşkın hem ateş hem yağmur olduğunu
Kemiklerime kadar ıslanınca anladım…
Aşkın fotoğrafı gözlerimde fer / kanat
Yürek sürekli zikir ile beslenince anladım
Yaş dorukta, gönül hâlâ çıktığı yolun başında
Başım dağlar gibi sislenince anladım
Bahaettin Karakoç
24.04.2024
Çok geceler geçirdim kimsesiz başıma. Çok sevdiğim yağmurun altında ısnlanmak istemediğim geceler oldu benim. Yağmur yağdığında giyecek tek bir kıyafetim olsa da yağmurda ıslatıp ıslak giymeye razıydım ben. Yağmur yağdığında gözyaşlarımı gizliden gizliye akıtıp toprağa karıştırıyordum. Gizli ağlardım seninleyken de sensizleyken de. Yanında ağladım
Buralara hep toprak yağıyor, yağmur yerine.
Yağmur yağan bir yerlere gitmek gerek
"Seni görmek çok güzel, "diye devam etti Fenris."Ben de ne zaman öfkene yenik düşüp aptalca bir şey yapacağını merak ediyordum."
İnsanı ancak kendisi üzebilir,
Her şey sende var olur.
Yağmur yalnız yağarken yağmur,
Sen yalnız senken sensin.
"Yola çıktın çünkü dünya senin için yerleşmeye değmez. Çünkü uzakların fısıltısı başını döndürüyor. Yaraların sadece yolda olmakla şifa buluyor. İçindeki boşluğu sadece yol onarıyor. Yola çıktın çünkü bir yaran var. Doğduğun günden beri ruhun sızlıyor. Sen de diğerleri gibi kendini zamanın o büyük kahkahasına bırakabilir ve hayatı, emniyet şeridinden giderek yaşayabilirdin. Ama o zaman yeni denizleri kim bulacaktı ha? Yeni öykülerde ve yeni insanlarda kim ısınacaktı? İçin nasıl zenginleşebilecekti?"
Sayfa 108Kitabı okuyor
"Yolculuk insanın daima bir gurbet üzere yaşadığını hatırlamaktır. Hiçbir yer bana yurt değil, özlediğim, orada olmakla ruhumun itminan bulacağı asıl yurdum çok uzakta."
Sayfa 106Kitabı okuyor
Bakıyorum
Beyaz gökyüzüne bakıyorum
Kül mavisi bulutlara bakıyorum
Kahrolası güneşe bakıyorum
Demek dünya dedikleri bu
Gezegenlerin yuvası bu
Bir yağmur damlası
Yüksek binalara bakıyorum
Uzaktaki kilise kubbesindeki
Binlerce pencereye bakıyorum
Demek dünya dedikleri bu
İnsanlığın yuvası demek bu
Kül mavisi bulutlar bir araya gelir
Güneş kayboluverir
İyi görünümlü adamlara bakıyorum
Tebessüm eden kadınlara
Zarif atlara bakıyorum
Ve kül mavisi bulutlar ağırlaşmaya başlıyor
Bakıyorum... bakıyorum
Yanlış bir gezegene gelmiş olmalıyım
Her şey çok garip
Sayfa 198
Kendimi yanıma alıp kendimden kaçıyorum ..
"Kuru gök, kuru bir yağmur bırakırdı sesimize
Çok uzaklarda çok düşündüğümüz bir şey solar solar solardı
EDİP CANSEVER