"Şimdi bir balık gibi yalnızlık sahiline vurmuştu. çaresizlik ve sahlanmış acılar içinde çırpınıyordu. Hem üşüyor hem de ateşler içinde yanıyordu."
Sayfa 25Kitabı okudu
Bu, ayakabısında taş varmış gibi, yürürken insanın canını acıtan somut bir sızıydı.
Her seven
Sevilenin boy aynasıdır.
Sevmek
Sevilenin o aynaya bakmasıdır.
Sayfa 25
Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen da hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz.
yaşamın nemli yanı belliydi
insan özünün hüznünün doğusu
kadın sokağında serserilik mevsimi
mevsim sokağında yalnızlık kokusu,
Sayfa 52
evimde hep aynı anda çalar telefonla kapı
gene öyle oluyor; hiç yalnız bırakmazlar beni
yalnızlık bilgisiyle çatılmış arkadaşlıkların korunaklı gölgesinde
yalnızlık için çalar telefonlar kapılar
Yine de şu üç korkunç şey, yalnızlık, sessizlik ve boşluk çatımı delip geçiyor, infilak edip yıldızlara ulaşıyor, sonsuzluğa yayılıyor ve yağının yağmur mu yoksa kar mı, esenin fön mü yoksa muson rüzgârı mı olduğunu bilemiyorum artık.
Sayfa 30 - Can, 2. BaskıKitabı okudu
+1
"Yalnızlık, bir daha kırılmayacağın ve üzülmeyeceğin bir huzurdur. Onu çekilmez yapan tek şey ise yenilmişlik duygusudur."
düşüncelerle dolu bir yalnızlığın içinde yaşarım...
PDFKitabı okudu
Yalnızlık ne bilir misiniz siz? Ama korkunç, kişinin kendi kendine bile söyleyemediği, yalnızlık
