En Yeni Alberto Manguel Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Alberto Manguel sözleri ve alıntılarını, en yeni Alberto Manguel kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
157 syf.
10/10 puan verdi
Kimsin sen ?
Anlattıklarımızla mı tanınırız ? Çevremizdekilerin gördüğü kadarıyla mı tanınırız ? Peki insanlarla ilişkilerimize nasıl yansır ? Bir ölünün ardından konuşmak işinize geliyor di mi uyanıklar ? Bir gazeteci bey , yıllar önce ölen bir yazarı araştırmak ve bilgi toplamak için yazarın yakın çevresinden dört farklı kişiyle ( Bunlardan birisi de 
Alberto Manguel ’dir.)görüşür. Monolog şeklinde ilerleyen kitabın sonuna doğru , bir insanı, olayı farklı kişilerden farklı yorumlamanın ne kadar birbirinden bağımsız olduğuna şahitlik ediliyor. İşin içine çıkarlar da girince ölünün arkasından konuşmak çok rahat oluyormuş . Aynı zamanda Arjantin in siyasi tarihine tanıklık ediliyor. ( Ben 12 Eylül süreciyle benzerlikler kurdum.) Tabiri caizse şiddetle tavsiye ediyorum :))
Kitabın özeti sayılabilecek olan alıntısı :
Daha ileri gideyim: Bizzat Bevilacqua bile, bu çeşitli yaşam öykülerinden hangisinin kendi gerçek hikayesi olduğunu söyle yebilir miydi, bilmiyorum. Bize benzeyen onca ayna görüntüsü nün içinden hangisinin bizi tam olarak yansıttığını, hangisinin ihanet ettiğini nereden bileceğiz? Dünyada kapladığımız küçük mü küçük noktadan bakarak hatalı imgelemler olmaksızın ken di kendimizi nasıl gözlemleyebiliriz? Arzudan hakikati nasıl ayırt edebiliriz?
Ve
#241534123
Manguel’in Massey Konferansı’nda yaptığı sunumun kitaplaştırılmış hali Kelimeler Şehri. Müthiş güzel bir derdi var bu kitabın. Öteki’nin kabul göremediği toplumsal yapıları, tahammülsüzlüğü, ırkçılığı eşeleyip, “hikayelerin bizi ve içinde yaşadığımız dünyayı değiştirmesi mümkün mü?” diye soruyor.
Neden bir aradayız, toplumsal krizleri nasıl çözeriz sorularının cevaplarını politikacılar verir. Hepsi kendi siyasi görüşüne yaslar sırtını, kendi penceresini açar, kendi manzarasını över. Manguel ise edebiyata yaslıyor sırtını. Gılgamış Destanı’nın, Don Quijote’un sayfalarını açıyor, cevapları orada arıyor. Çünkü politik görüşü, konuştuğu dil, doğduğu coğrafya, derisinin rengi, cinsiyeti ne olursa olsun, herkesi insani bir paydada birleştirebilecek tek pencere, edebiyat.
Hem toplamda kocaman bir çerçeve çizen, hem de bunu küçücük anekdotlarla beslemeyi bilen bir kitap bu. Sürgündeki Döblin’in yazdıklarıyla dille olan ilişkimizi, Kafka’nın Nazi kamplarındaki Milena’sının anılarıyla, hikayelerin bize nasıl iyi geldiğini anlatıyor. Neden okuyoruz, ne bekliyoruz tüm bu hikayelerden, niye sığınıyoruz onlara? Dünya umutsuzluklar yığarken önümüze, hiçbir yerde iktidar kurmamış kelimeler bizi ümitvâr kılmayı nasıl başarıyorlar?
Manguel’in diğer kitapları biraz daha sohbet ediyormuşuz gibi hissettirmişti. Bu bir konferans sunumunun dökümü olduğu için biraz daha zaman ve sabır istiyor okurundan. Ama bu nefis olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
# 
Esen Ezgi Taşçıoğlu çevirisi
