Ve arıyorum, hiç kimsenin çabalamadığımı düşündüğü anlarda aslında öyle büyük savaşlar veriyorum ki o esnada yaşadığım kayıplardan canlı çıkamıyorum.
Bu çağın bana bir yaşam borcu kaldı.
Biraz sustum, konuşmak çoğunlukla gereksizdi.
Biraz gözlerimi kapattım. Görülmeye değecek çok fazla şey yoktu.
Bir an için derin bir nefes aldım, artık kitaplara konu olacak, ilham vererek hiçbir şey yaşanmıyordu, bu da neden eski kitaplara sıkı sıkı sarıldığımızın kanıtıydı.
Cesetler soğumaya başladığı zaman, katillerin çoğu neden öldürdüğünü unutmuş olur.
"Oysa bir insanı en çok,en sevdiği kitabı anlatırken tanırdınız."