Meydan ortasında durmak,
Kalabalık arasında kaybolmak,
Bir yanda hayatın telaşı,
Diğer yanda sessizliğin hüznü.
İnsanlar koşuyor, acele ediyor,
Bir yandan gülüyor, bir yandan özlemiyor,
Hep bir hedefleri var, hep bir yere yetişiyorlar,
Oysa benim için yeterli burası, yeterli duruşum.
Meydan ortasında durmak,
Düşüncelere dalmak,
Hayatın ne kadar hızlı aktığını görmek,
Ve kendimi sorgulamak.
Belki de yeterince şükretmedim,
Belki de yeterince sevmedim,
Belki de doğru yolu bulamadım,
Ama meydan ortasında durmak,
Beni yeniden doğruya götürebilir.
Meydan ortasında durmak,
Belki de en güzel yerdir,
İnsanlar arasında kaybolmadan,
Kendime ve hayatıma yeniden bakabilmek,
Ve yolculuğuma devam etmek.