Kitabı çok sevdim yazarın zengin bilgisi ile daha da kıymetli hale gelmiş. Hayattan verdiği örneklerle, okuyup aktardıklarıyla.
İnsanı konu edinen bu kitapta kendimize, insanlara, doğaya daha geniş bir açıyla bakıyoruz. Bizim hikayemizi, ahlakı, dostluğu, merhameti, vefayı alt başlıkları ile anlatarak yapıyor bunu yazar.
İnsan en az bir değerle özdeşleşmeli. O değeri hayatının merkezine almalı. Her davranışında o değerden bir iz görünmeli. Kendisi o değerin varlığıyla o değerin mücessem hali olmalı. Aynı Hz. Ebubekir (r.a) dendiğine hemen aklımıza sadakatin, Hz. Ömer (r.a) dendiğinde adaletin, Hz. Osman (r.a) dendiğine hayanın, Hz. Ali (r.a) dendiğinde cesaretin gelmesi gibi.
Değerli olan insan yakıştırmaz kendisine değersiz bir davranışı.
o gizli adımız kuşandığımız değerimizdir. Ki o değerli halimizle bize yakışmayan bir şey yaptığımızda hesaplar tutmaz olur. Değerli olan insan vazgeçmez kendinden, inancını yitirmez kalbinden.
Bana yakışan kavramlar nelerdir?
Anne olarak, eş olarak?
Yani değerlerimiz bize güç verir, duruş verir, imkân verir. Bu güçle, bu duruşla, bu imkanla biz; "bize yakışan nedir?", "bize yakışmayan nedir?", bilip yakışanı kuşanıp, yakışmayanı bırakabiliriz.
Gördüm ki bir değer ile hemhal olmayı en güzel anlatan ölçü kişinin kendine yaptığını yakıştırmasıdır.
Allahım az sevip çok gördüğüm insanları az görmemi, çok sevip az gördüğüm insanları çok görmemi nasip et.
Çok insanı az tanıma değil, az insanı çok tanıma gayretinde olalım. Çünkü insanın zihninin ve kalbinin bir kapasitesi var. Bu kapasiteyi iyi kullanmak, doğru değerlendirmek gerekiyor.
