Can garip, can suskun....
Sevda karşısında hayatın ne önemi var.
Her hayat hikâyesi bitmiş bir aşktan yol alıyordu.
Yoruldum artık başıboş sokaklarda, sonu gelmeyen kaldırımlarda yürümekten.
Sıcak gözyaşları yağmuruna hazırlanmıştım, sadece bunların benim göğsüme akmasını isterdim, böyle olunca hissiz bir zemine düştüler ya da senin ıslak mendiline..
Umutlarımın gerçekleşmeyecek kadar parlak olmalarından korkuyordum ve son zamanlarda o kadar mutluluk yaşamıştım ki talihimin artık doruğa ulaştıktan sonra inişe geçmesi gerektiğine inanır olmuştum..