Kimi insanlara elini değil, pençeni uzatmalısın sadece: ve isterim ki, tırnakları olsun senin pençenin de!
Ama karşına çıkabilecek en kötü düşman her zaman sen kendin olacaksın ; sen kendin pusuda bekleyeceksin kendini mağaralarda ve ormanlarda.
Oysa insanlar da ağaç gibidir.
Ne kadar yükseğe ve aydınlağa çıkmak isterse, o kadar kuvvetle toprağın altına inmek ister kökleri, karanlığa,, derinliğe-kötülüğe.
Yürümeyi öğrendim: o zamandan beri koşturuveriyorum. Uçmayı öğrendim: o zamandan beri kimse itmeden havalanıveriyorum.
Hafifim şimdi, uçuyorum şimdi, kendimle baş başa görüyorum kendimi, şimdi bir tanrı dans ediyor bende.
Kendi hedefime varmak istiyorum, kendi yolumda ilerliyorum; tereddüt edenlerin ve ağırdan alanların üzerinden atlayacağım. Benim yolum, onların batışı olsun!