1943'de Van'da 32 kişinin ölümü ve bir kişinin yaralanması ile sonuçlanan Muğlalı Katliamı ile ilgili yazdığı "Otuzüç Kurşun" şiiri sebebiyle Ahmet Arif, defalarca sorgulanıyor, dövülüyor ve sonunda bir çöplükte ölüme terk ediliyordu. "Şu Bahçelievler'de manyağın biri otuz tane tavuğu çalsa, kesse, ertesi gün ulus gazetesi olayı dört sütün üzerineden verir. Tavuk değil bu yahu 33 tane senin vatandaşın... Hiçbir suçu yok... Tertemiz.. Belki hepimizden daha suçsuz... Kimsesizlikten başka suçu yok. Kimsesiz adamlar o kadar..." işte bu "Otuzüç Kurşun" şiiri yüzünden geldiler götürdüler beni.. Gece sabaha kadar dövdüler. "Oku" dediler, okumadım.. Dövdükten sonra o tellerden aşağı attılar beni. Orda öylece kalmışım. Sabah çöpçüler gelip buluyorlar. Sokak köpekleri gelip gelip kokladılar beni. Ödüm koptu, ölü sanıp yiyecekler diye...
Yusuf Kaplan
Türkiye'de pozitivist, ezberci, yetenek öğüten sömürgeci bir eğitim sistemi var. Oysa bütün toplumlar, kendi medeniyet dinamikleri çerçevesinde eğitim sistemlerini kurarlar.
Türkiye'de yaşadığımız medeniyet değiştirme serüveni, bizim medeniyet iddialarımızı önce inkâr etmemizle, sonra da yok etmeye kalkışmamızla sonuçlandı.
Bunun yıkıcı
33 kurşun
Şimdi, böyle çaresiz ve bağlı,
Böyle arkasında bir soğuk namlu
Bulunmayaydı,
Sığınabilirdi yüceltilere...
Bu dağlar, kardeş dağlar, kadrini bilir,
Evvel Allah bu eller utandırmaz adamı,
Yanan cıgaranın külünü,
Güneşlerde çatal kıvılcımlanan
Engereğin dilini,
İlk atımda uçuran
Usta elleri...
13 Temmuz 1930 Zilan Katliamı
Kanı bozukların anne karnında daha doğmamış bebeğin cinsiyeti üzerine iddaaya girdiği, hamile kadınların karınlarının deşildiği gündür bugün!!!
Ve kan akardı derelerimizden; Zilan, Munzur, 33 kurşun, Newala Qasaba
Ve ülkenin bütün derelerinde?
O iklimde kalırdı...
33 kurşun
Sesler daha da yakından gelince, Mürüvvet Hanım eşinin tavsiyesine
uyarak üç çocuğunu alıp güvenli diye banyonun küvetine girdi, uzandı,
çocuklarını kollarının arasına aldı. Sımsıkı sarıldı.
Altı aylık Hakan iki kardeşinin arasındaydı.
Rumlar kapıyı tekmeleyip banyoya daldılar. İnleyen yaralılara,
ağlayan Işıl’a bakmadılar bile. Küvetin içindeki anneyi ve
çocukları görmüşlerdi. Türk subayının eşi ve çocukları bunlardı işte!
Görerek, nara ata ata otuz üç el ateş ettiler. Dördü de öldü.
Çocukların kanları, beyin parçaları, saçları tavana sıçrayıp yapıştı.
Eserlerini şeytanı bile utandıracak bir keyifle izlediler.
Sonra evden çıktılar. Tutsak aldıkları Kumsallılarla birlikte dönüşe geçtiler.
(24 Aralık 1963)
Bilgi YayıneviKitabı okudu
33 KURŞUN
Bu dağ Mengene dağıdır
Tanyeri atanda Van'da
Bu dağ Nemrut yavrusudur
Tanyeri atanda Nemruda karşı
Bir yanın çığ tutar, Kafkas ufkudur
Bir yanın seccade Acem mülküdür
Doruklarda buzulların salkımı
Firari guvercinler su başlarında
Ve karaca sürüsü,
Keklik takımı...
Yiğitlik inkar gelinmez
Tek'e - tek döğüşte yenilmediler
Bin yıllardan bu yan, bura uşağı
Gel haberi nerden verek
Turna sürüsü değil bu
Gökte yıldız burcu değil
Otuzüç kurşunlu yürek
Otuzuç kan pınarı
Akmaz,
Göl olmuş bu dağda...