5 Mayıs 1954 / Bismil
"...beni ben ettiğin için sana teşekkür etmek, galiba pek resmî kaçar. Hattâ ben, züppelik diyorum buna. Ben, senin için, ancak her şeyimi, bütün mevcut kıymet hükümlerini ve canımı fedâ etmekle belki biraz hafiflemiş olurum. Yine de ödemiş, karşılık vermiş olamam... Bu, hem çok acı, hem de şaheser bir ruh hali. Kimselere mecbur olmadım, olmam da. Yiğitliğim ve rivayet olunan erkekliğim, bundandır... Ama senin mecburun olmak, beni hiç mi hiç küçültmüyor. Aksine yüceltiyorsun, insan ediyorsun, yaşatıyorsun..."
Sayfa 4 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
5 Mayıs 1954 Bismil
Kendine iyi bak. Bir daha hiçbir ana doğurmaz seni. Bir daha hiçbir cihan bulamaz seni.
Bari bu suskunluğun sebepli ve hayırlı olsa ve bana bu kadar kahırdan sonra, parıltılı şiirler göndersen.
*5 Mayıs 1954 Bismil
Sayfa 3 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
5 Mayıs 1954 Bismil
Leylâ, Zalim Leylâ!
5 Mayıs 1954 / Bismil
Ve biz, milyarlarca, aşkın, yalanın, alçaklığın, kahramanlığın ; kapıları, kapakları, kuş uçurmaz uzaklıkları ve ayrılıklarıyla, kahrolası yasaklarıyla, bu acayip kaos karanlığında, biz ikimiz! İki müthiş hasret, iki parça can... Ve canımda o ölüm namussuzu...
Sayfa 4 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
5 Mayıs 1954 Bismil
Leylâ, Zalim Leylâ!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup aldım. O belâlı ve korkunç ilk mektubun, yani 4-1, ben mağlubum...