“Beklemek cehennem gibidir ama yine de beklerim seni.”
William Shakespeare - Soneler / 58. Sone
Kitabı okurken aklımın bir köşesinde içimde defalarca tekrarladığım bir soneydi bu.
Okuduğum ilk Absürd Tiyatro örneği Beckett’ten. Okuyan herkesin kendisinden bir anlam katacağı bir eser bence bu.
Godot kim? Neden onu bekliyoruz? Bu soruları sormadan
Hâkimsin dilediğin gibi kendi vaktine:
Canın neyi isterse varsın o keyfini sürsün,
Kendine suç işlersen kendin bağışla yine.
Beklemek cehennemdir, ama beklerim seni,
Sone 58
Tanrı, beni ilk başta sana kul yaptı, sonra
Keyfine el koymamı yasak etti,
Ya da özlem duymamı hesaplı zamanlara:
Kölenim ya boş vaktin olsun diye bekletti.
Ah bırak katlanayım el pençe divan: değer,
Senin özgürlüğünün tutuklu yokluğuna;
Her mihnete sabreder her azara baş eğer.
İncittin diye hiç suç yüklemez bile sana.
Sen nerede olursan ol yetkin güçlü özgürsün;
Hâkimsin dilediğin gibi kendi vaktine:
Canın neyi isterse varsın o keyfini sürsün,
Kendine suç işlersen kendin bağışla yine.
Beklemek cehennemdir ama beklerim seni,
İyi kötü demeden suçlamadan keyfini.