Saat: 2:24
Şarkı : On The Nature Of Daylight ( Extended)
Hiçliğe adanmış bir günün sonunda, ağlamak bile gelmiyordu ruhumdan. " Bile" . ne kadar kötü bir kelimeydi. Aşağılayıcı, üst perdeden gören, haddini fazlasıyla aşan bir kelime. Ayrıca ağlamak ruhun temizlenmesi iken neden onu küçümsedim ki? İşte, günün sonunda nötr bir yüz ifadesiyle beraber ben ; "bile" den bile, aşağılık hissediyordum. Kum taneleri arasında boğulmak hüner değildi çünkü öyle ya da böyle, istesem de istemesemde ben de bir kum tanesiydim. Ne kadar küçük olsamda, fukaraca bir yer kaplıyordum evrende. Ancak geri sayımın devam ediyor olması umuta sürüklüyordu beni, zibilyon tane kum tanesi arasından, bir tane " bile" nin yok olma ihtimali umudu.