Okumaya başladıktan sonra o hayat sizin hayatınızmış gibi oluyo. Sanki sizin saçlarınız kesiliyo sanki siz çaresizce ölümün kucağına istemeden mecburen gidiyosunuz. Çocuğunuzu sonsuza kadar kucaklamak istiyosunuz ama kısa süreliğine sarılabiliyosunuz sadece ve o süredede çocuğunuz sizi tanımıyo. Siz onu bırakmak istemezken bi yandan da ölüm size kucak açmış sonsuz kadar sarılmak için bekliyo.
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü 
Victor Hugo
