“Ya bu titrek ve korkak Çoga’yı bir kenara bırakır, adını taşlara kazıtırsın ya da içindeki öfkenle bozkırın bir köşesinde geberip, ak babalara yem olursun. Seni kestiler mi? Kes Çoga kes!“
Çoga’nın zihni bir anda Cerdukay Kağan’ın sesiyle yankılandı.
“Seni yaktılar mı? Yak Çoga yak”