Seyit Mehmet Anıl (@Acemientellektuel) 1000Kitap'ta

“Toprağa düşen bir buğday tanesi yok olmazsa yalnızca bir buğday tanesi olarak kalır; ama yok olursa o zaman bereketli ürün doğurur.” Bu söze kitabın en başında yer verilmiş. Aslında kitapta anlatılan bir çok şeyin en konsantre, öz hali gibi. Aynı zamanda insanın genel var olma örüntüsüne dair de bir şeyler içeriyor. İnsanın var olması bir kedinin, farenin, çekirgenin varoluşu gibi değildir. İnsan varolmak için kendisi çabalamalı seçimler yapmalıdır. Tabi bu da kolay iş değildir annesi, babası, kültürü kendi içinde bulunan savunma mekanizmaları gibi bir çok etkenle bu engellenir, zorlaştırılır. Bu yüzden insan kendi üzerindeki bu kalıpları, zincirleri söküp kendi özüne dönmeli. Savunma mekanizmalarıyla taktığı maskeleri atıp sahte kendiliğini “yok etmeli”. Tıpkı sözde geçen “buğday tanesi” gibi. Bu da aslında okları başkalarına değil kendine çevirerek olur galiba. Kitaptaki karakterler de bu şekilde hayatlarının bir yerinde sürekli başkalarını suçlamaktansa kendilerini suçlayarak, sorgulayarak sahte kendiliklerini yok ettiklerinde; tıpkı “yok olan buğday tanesinin daha bereketli olduğu gibi” daha anlamlı, daha güçlü ve gerçekçi bir var oluşa ulaşmışlardır. Karakterlerden Staretz Zoisma ve onun ağabeyi, esrarengiz ziyaretçi, Alyoşa gibileri bu varoluşa ererken Karamazov’ların diğer üyeleri bu çatışmalarla hayatlarını berbat hale getirmişlerdir.

Staretz Zoisma, AlyoşaKitabı okudu