"Ölüm bu!" diyordu Zacharius Usta, boğuk bir sesle. "Ölüm bu!... Varlığımı dünyaya dağıttığıma göre yaşayacak ne kadar ömrüm kaldı ki artık! Çünkü ben, Zacharius Usta, imal ettiğim bütün bu saatlerin yaratıcısıyım! Bu demir, gümüş, ya da altın kutuların her birine ruhumun bir parçasını hapsettim! O lanet olası saatlerden biri ne zaman dursa, kalbimin durduğunu hissediyorum, zira saatleri kalp atışlarıma göre ayarladım! "