Bu ışık patlamalarının birinde,yaşadıkça unutmayacağım bir şey gördüm:Hasan gümüş bir tepsiden Assef ile Veli’ye meşrubat sunuyordu.Işık titreşti,bir tıslama, bir çatırtı duyuldu,sonra turuncu bir ışık demeti patladı:Assef sırıtıyor,işaret parmağının boğumuyla Hasan’ın göğsünü dürtüklüyordu.
Sonra, çok şükür, karanlık.
Sayfa 103