Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın kitaplarının çok fazla mahalle tarzını yansıtan ve halkın konusma biçimleri içerdiğini duymuştum .İlk okuduğum kitabı bu oldu. Kitap 150 sayfadan oluşuyor . Özellikle Mahalleli kadınların kendilerine özgü konuşmaları , çoğu şeyi yanlış anlamaları kitabı daha eğlenceli kılmış . Kitabın baş karakteri İrfan Galip uyuz olduğum bir karakter oldu ki kitabın sonuna dek gerek kendini çok akıllı sanmasıyla gerek ise kadınlara karşı oluşan nefreti beni uyuz etti. Feriha karakteri ise ilk başta bizlerde İrfan gibi adını bilmediğimiz halde ona ısınmışızdır diye düşünüyorum . İrfanla Ferihanın mektuplaşmaları ve mektuplaşırken yaşanan olayları gayet severek okudum . Kitanın tek sıkıntılı noktasının İrfanın konferans verirken yaptığı açıklamalar olduğunu düşünüyorum .Açıkçası o kısımları okurken ben çok sıkıldım.
