Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
A.Z.
A.Z.
@Ayzlii
Kuşkucu!
12 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
-spoiler alert-
“Aklın greve gitmesi”. Bütün kitabın olayı bu. Dünyada amaçları uğruna çalışan ve başarmanın haklı gururu içinde olan, çağlardır akıllı oldukları ve çok çalıştıkları için insanlığı hep ileri taşıyan kalifiye sınıfın, artık karşılarında bir adım dahi götürmeyi isteyecekleri bir değer göremedikleri için iş bırakması eylemi ve
İçerisinde 7 adet hikaye var. Hangi hikayeyi daha çok sevdiğime karar veremedim. Önsözünü Asimov’un yazdığı bir kitap kötü olamaz zaten bunu biliyordum ama bu kadar iyi çıkması beni şaşırttı. Weinbaum daha uzun yaşasaydı ve uzun soluklu kurgular yazsaydı, şimdi adını herkes bilirdi. Belki de Eğer Dünyaları’ndan birinde Nebula Ödülü’nü almıştır?
Kitapları kendi içinde şöyle değerlendiriyorum;
- Okurken keyif aldım mı?
- Yeni bir şey öğrendim mi?
Bu kitap iki koşulu da sağlayan kitaplardan birisi oldu.
Sıvışıklar ve Zıpırlarla dolu Jüpiter Uydusu’nda geçen hikaye aksiyon ihtiyacını karşılıyor. Aşk zaten neredeyse her hikayede nahifçe var. Sanal gerçeklik ve paralel evrenler, mutasyon ve evrim…
Kısaca bu küçücük kitapta altı üstü 7 hikayenin içinde meraklı bünyeme dokunan her şey var.
Yıllar geçsin ölmezsem bir daha okuyacağım.
-Spoiler olabilir!-
Seri ile ilgili genel bir değerlendirme yapacağım. Biraz dağınık bir inceleme olacak.
Öncelikle yazarın sürükleyici anlatımı ve vermek istediği bilgiyi yalın bir şekilde vermesi, gereksiz detaylara boğmaması gibi faktörler dolayısıyla kitabın dilini çok kolay idrak edebiliyorsunuz. Kvothe, o kadar günlük kaygıları olan ve bir
Okur Takip Önerileri
-spoiler olabilir-
Kitap değişik bir kitap bunu kabul ediyorum. Hemencecik aktı, iki güne bitiririm diye düşünüyordum ama birkaç saatte bitti. Aktı gitti. Kurgu güzel, merak uyandırıyor, cümleler sade, kuantum fiziği, zamanda yolculuk, Mevlana gibi kitaptaki olayları şekillendiren kavramlar ile yeni tanışan birinde araştırma öğrenme hevesi oluşturup, şoklara sokabilir, kalp atışlarını arttırabilir. Ama…
Kuantum fiziği ile ilgili daha önce araştırmalar yapmış, notlar tutmuş, makaleler okumuş bir insan olarak yazılan çoğu şey aşina olduğum cümlelerdi. Bekledim ki, sabaha kadar uzun uzun sohbet etsinler, Behram Hoca biraz bilimsel terimler kullansın, yeni bir şey öğreneyim ve heyecanlanayım. Ve fakat öyle olmadı, sanki yazar daha derine inmek istiyormuş ama karakter sınırlaması varmış gibi bir hisse kapıldım okurken. Konuşmalar doğal akışında gibi değil de okuyucunun öğrenmesi gereken şeyi tek seferde söyleyip kurtulmak istenircesine yüzeyseldi. Mesnevi’den alıntılar fevkaledeydi ama okuduk geçti, anlamlar çıkartamadık, yeterince ilişkilendiremedik. Halbuki bekledim..
Yani belki bunu eleştirmek saçma gelebilir çünkü mesela yazar böyle yazmak istemiş olabilir, oku geç işte diye düşünülebilir ama bilimin yaratıcının varlığıyla devamlı bir ilişki içine alınması yani aslında bilim kurgu olması gereken bir kitabın yazarın bu konudaki fikrini araya sıkıştırmaya çalışması beni biraz soğuttu.
Bunlar dışında dediğim gibi kurgu güzeldi, heyecan vericiydi yani devam kitabı gelirse okurum.
Zaten kronolojik sıraya göre dördüncü kitabı da okuduktan sonra ve Trevize’in olayları yorumlayış biçimine dibim düştükten sonra beşinci kitaptan beklentim oldukça yüksekti. Fakat beklentimi bu denli karşılayıp üstüne bir de çıtayı arşa çıkarması üstümden günlerce atamayacağım bir etki bıraktı.
Kitap nasıl bitti zaten anlamadım. Hep diğer sayfayı
Kitabın baş karakteri Trevize’in zekasına her analizinde hayran olmam bir yana dursun, serinin dördüncü kitabı olan bu kitabın, Sonsuzluğun Sonu ile bu kadar mantık çerçevesinde harmanlanması ve bunu yaparken araya, robotlar, sonsuzlar ve Dünya Gezegeni’ni kuşkuya gram yer bırakmadan tane tane anlatarak serpiştirmesi kitabı okurken aldığım keyifi o kadar üst noktalara taşıdı ki, izah edemem. Son dört bölümü okurken oturduğum yerde heyecanla zıpladım! Çok keyifli zaman geçirdim. Serinin ilk üç kitabına haksızlık etmek istemem ama bu kitap bambaşka hazlara sürükledi beni. Yepyeni fikirler ekti zihnime sanki İkinci Vakıf tarafından değiştirildim!! Bu kadar geniş ve karmaşık bir kurguyu bu denli mantık çerçevesine oturtan Asimov’un zekası ve yeteneği karşısında dehşete de düşmedim değil. Keşke daha uzun yaşasaydı, daha çok yazsaydı. Ek olarak, kitapta ilk üç kitapta olduğu gibi devamlı zaman atlamaları olmaması ve kurgunun sürekli bir akış ve heyecan verici olaylar ile ilerlemesi, karakteri daha iyi anlamayı ve onunla bağ kurmayı kolaylaştırıyor. Dolayısıyla karakterin sevinci ve üzüntüsünü siz de paylaşıyorsunuz, bu nedenle de
bu kitap diğerlerinden daha çok etkiledi beni. Fakat Golan Trevize’e fena halde hayran olmuş bulunmaktayım. İyi ki görevi daha bitmedi.
