bayanfesli
@Bayanfesli
oku, şâyed sana hisli bir yürek lazımsa
Öğretmen
Lisans
Malatya
Mersin
16 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kim olduğun o kadar bağırıyor ki, ne dediğini duyamıyorum.
İnsanın en büyük defosu, tüketmeye olan meyilidir. İhtiyacı olmayan şeylere sırf başkası sahip diye bile ihtiyaç duyar ve mutluluğu buna bağlar. Mutluluk belli koşullarda ya da oda sıcaklığına eristigimizde ortaya çıkan birr şey değildir. O sizde vardır ya da yoktur. Sınırlı imkanları sınırsız görebilme yetisidir.
Okur Takip Önerileri
Boş işten kendini arındır...
Faydasız arkadaştan kendini arındır...
Çok konuşan dillerden kendini arındır...
İnsan bir kâinattır, koca kâinat da bir insandır. Teker teker bakarsan çok görürsün. Bütün bakarsan tek görürsün.
En büyük kaybımız zaman!
Eğer hayatımız bir film olsa ve dışarıdan bize seyrettirilseydi, harcamış olduğumuz zamanın farkına varabilir ve muhtemelen o an dehşete düşebilirdik.
cahillklerinden, bilmezliklerinden.. Onlar Kuran'da yazılanları olduğu gibi okuyordu. Oysa o yüce kitaptaki her harfin yüzlerce değişik anlamı, her sözcüğün binlerce manası vardı. Ama ne Şems hazretlerini ne de Kur-an'ı layıkıyla anladıkları için ona düşman oldular. Onu günahkar sapkın ilan ettiler.
"Gönlünü karartma". Yolculuk sürüyor. Arayışın bitmedi ki çaren de bitsin. Yol çaredir. Yol aktığı sürece çare tükenmez.
İnsana duyulan aşk ölümlüdür,tıpkı beden gibi. Ölümsüz bir aşk için, ölümsüz bir varlığı sevmek gerek.Hiçbir zaman senin olmayacak,hiçbir zaman anlayamacağın,hiçbir zaman doyamayacağìn,hiçbir zaman kavusamayacağın,hiçbir zaman terk edemeyeceğin bir varlığı.
Din zannettikleri, kitapta yazılanları harfiyen yerine getirmekti, sanki yaradanın gönüllü kölelere ihtiyacı varmış gibi.İbadet zannettikleri hoşgörüsüzlüktu, sanki Yaradan nefretten hoşlanırmış gibi.
Çünkü onların din diye bildikleri küfürdü. İbadet diye bildikleri günah. İnsan eti yiyorlardı, insan kanı içiyorlardı,üstelik bunu Allah adına yapıyorlardı.
Hakikati öğrenmeye hazırım diyenin şaşırmaya hakkı yoktur.
Çoğu zaman mesele Tanrı'nin ne olduğu değil, bizim onda ne gördüğümüzdür. Sevgi dolu olanlar merhameti görür, zalim olanlar şiddeti. Zeki olanlar akıl görür, aptal olanlar kör inancı, alimler bilimi görür, cahiller mucizeyi.