Bu kitapla Tolstoy'u tamamen tanıyamam ve yorumlayamam; ancak ele aldığı şeylerin gerçekliği ve doğruluğu bence tartışılamaz. Özellikle ilk iki hikaye ve son hikayeler sanki aile büyüklerimizin bize örnek olarak benzerlerini anlattığı, çevrelerinde görüp şahit oldukları insanların hayatlarının önceki versiyonları. Kavga gürültüyü yaşam tarzı gibi benimsemek, yalnızca nesiller boyu süren anlaşmazlıkları doğurur, hiç huzur olmayan evler, ilişkiler sürer gider ve daha kötüsünün olması an meselesidir. Aynı şekilde hep daha fazlasını istemek, bunu planlamadan yapmak- açgözlülük- huzur da getirmez.
En temel sorun insanın elde ettiğine, emekle kazandığına ve yanındaki insana, sahip olduğu zamana kıymet vermemesidir; çünkü yarının ne getirdiğini bilemeyiz, sevgisizlik ve nefretle yaşamak ise hayatımızı olduğundan daha zor yaparken; evet günümüzde kitapta anlatıldığı kadar kolay olmasa da ve çok da haksızlığa, kötülüğe maruz kalak da, kin tutmamak, kötülük düşünmemek ve değer bilmek en azından vicdanen daha huzurlu olmamızı kesinlikle sağlayacaktır kim bilir işleri de sandığımızdan kolay oluruna sokacaktır.
Okunması gereken öyküler olduğundan hiç şüphem yok.
