Dünya oldukça ilginç bir yer. Her şeyi biliyor olsaydık dünya bunun yarısı kadar bile ilginç olmazdı, değil mi? O zaman hayal gücümüze hiç yer kalmazdı, değil mi?
' Ne mutlu hiç bir şey beklemeyenlere! Onlar ki hiç hayal kırıklığına uğramayacaklar' diyor ama bence insanın hiç bir beklentisi olmaması, hayal kırıklığına uğramasından çok daha kötü.
Soylu bir ailenin çöküşünü anlatan roman.
Aile bireyleri içerisinde ennn çok etkilendiğim küçük Hanno oldu. Hem sağlıksal sorunları hem de çok hassas kalbi, düşünceleri olan çocuk. Ve o küçücük kırılgan bedeninin üzerine yüklenmiş onun için çok ağır sorumluluklar, beklentiler.. Hanno'nun hissettiği içinde sıkışıp kaldığı çaresizlik.. Onu yargılamadan yaklaşan, onu anlayan tek kişi dostu Kai. En son Kai, Hanno'nun omzuna kolunu koyup '' Umutsuzlaşma! İstemiyorsan piyano da çalma!'' dediği kısımda kalbimi bıraktım ah. :')