Siz hiç kırıldığınız yerden tamir olup defalarca aynı yerden kırıldınız mı? Paramparçayken, tuzla buz olmuşken tekrardan parçalanmak için birleştiniz mi?
Golün dibindeki ev
Gerilim - Korku diye başlamıştım kitaba, yarısına kadar ergen bir aşkı ve iki ergenin maceralarını okudum resmen. Herşeyi son 30 sayfaya bırakmış yazar. Sonlara doğru olaylar ilerledi ve biraz gerildim ama sonu da beğenmediğim bir şekilde bitti. Kısacası kitabı beğenmedim.
Josh Malerman'ın anlatım dili hoştu ama kitap konu bakımından hic guzel değildi.
Yazarın Kafes ve kırmızı piyano kitapları da elimde var, ilk bundan başlamak istedim çünkü kafesin ününü cok duydum ondan başlarsam ve beğenirsem diğer kitaplara büyük beklentiyle başlarım diye en az okunan 'golün dibindeki ev ' kitabıyla başladım ama keşke ilk kafesi okusaymışım. Şimdi kafesi okuma isteğim de yok oldu :)
Kitaba BaYılDım!! Zülfü Livaneli'nin en sevdiğim kitabi Son Ada oldu. Anlatılmak isteneni nasıl martılarla, adayla, yazarla, engelli çocukla vs böyle bir kurguyla anlatmış hayran kaldım. Harika bir konu, mükemmel bir anlatış. Bu kitabi dünya klasikleri arasına girmeyi hakedecek derecede güzel ve anlamlı.
~. ~. ~.
Ada’da 40 hane var ve 24 numaralı hanedeki avukatın ölümüyle bir hane boşalıyor ve evin tek mirasçısı oğlu evi satılığa çıkarır. Emekliye ayrılmış bir devlet başkanı evi satın alır ve adanın mutlu hayatı birden değişir. Ütopya distopyaya dönüşür.
Başkan adaya hükmetmeye başlar, martılarla anlamsız bir savaşa girer ve adanın sonunu getirir , ekolojik denge bozar. Başkanın saçma çözümleri sürekli yeni bir olaya sebep olur...
Asıl anlatılmak istenen o kadar güzel anlatılmış ki! Okuyun okutturun. Kitap önerisi isteyenlere ilk önereceğim kitaplardan olacak Son Ada
Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201351,5bin okunma
Merhaba :) çalmak gibi bir durum yok. Çehov kitapta Dostoyevski'nin bir sözü demiş. Ben başlığa Dostoyevski yazmayı unutmuşum:) yorum yazdığınız iyi oldu düzelteyim bari.
Ve muhteşem seri bitti. Üzülsem mi sevinsem mi bilemiyorum. İçimde bir boşluk oluştu. 1 aylık okuma serüvenimde o kadar bağlandım ki büyücüler dünyasına..
Her sayfası dolu dolu gecen bir kitaptı. Aksiyon hiç dinmedi. O kadar kaptırdım ki kendimi Voldemortla karşılaştığında yüreğim ağzıma geldi. Son kitap diye yavaş yavaş okuyacaktim halbuki
Zekasının gücüne değil, iradesinin kuvvetine bak. Güce aldanma bu gücü kontrol edecek kuvvete odaklan. Çünkü sana iyi gelecek olan budur. Unutma virajı alamadığın surece hızın seni götureceği yer uçurumdur. Seni hayatta tutan, seni sen yapandır.
Saygılar... :)