Dostoyevski gibi güçlü bir yazar anlatılmaz okunur.
İnsancıklar kendi deyimiyle başyapıtıdır.Ben büyük aşkla okudum.Kitabın sonunun gelmesini hiç istemiyordum.
Kitap, Varvara Alekseyevna ile Makar Alekseyeviç arasındaki mektuplaşmalardan oluşuyor.Dostoyevski'yi tanımayan " Mektup mu?" diye kaçmasın.Çünkü öyle mektuplar ki her duyguyu yaşatıyor.
Şahsen, insanın sevdiklerine kendilerine has hitaplarda bulunmasına bayılıyorum. Kitapta da " meleğim, yavrum, kuğum ve ikigözüm " gibi hitaplara sıkça yer verilmiş.Daha okumayan varsa bence ertelemesin.
Keyifli okumalar...