Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Beyza Akman

Hakikat birdir. Değişmez. Aslına dönmedikçe huzuru bulamazsın. Hakikati bulmadıkça mutlu olamazsın.
Reklam
Yaşam bir sonsuzluk hali ancak üzerinden geçtiğin yolda bir daha yürüyemeyeceksin. Kullanmaya kıyamadığın eşyalarını kullan artık. Masanın üzerinde aylardır hiç yakmaya kıyamadığın mumları bir akşam yemeğinde yakmayla başla idealleri yıkmaya. Bırak komşuların her zaman derli toplu görmesin evini. Çocuklarının oyuncakları odanın orta yerine duruversin bir kere de. Tekdüze anlarınız olacağına yaşamın tatlı karmaşasını kucaklayan anılarınız olsun.
Yolun her zaman düz gitmeyecek şu hayatta. Bazen yokuşlar çıkman gerekecek, bazen ise yolun başka yollarla kesişecek. Ve ne yapman gerektiği hakkında, herkes sana bir şeyler söyleyecek. İşte o an, sadece hislerine ve kendine güven kızım.
Sayfa 219Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sevmek… Sevilmek… Sevgiye lâyık olmak…
İnsanları birbirine yaklaştıran, birbirine hizmet ettiren en kuvvetli manevî bir güç… Toplumları huzura kavuşturan, mutluluğa erdiren bir tılsım…
Sayfa 141Kitabı okudu
Aşk öldürmez, eğitimsiz, bencil, ruhsal olarak gelişmemiş insan öldürür. Sorun aşkta değil, sorun nasıl seveceğini bilmeyen insanda.
Sayfa 207Kitabı okudu
Reklam
Kendilerine sunulan yetmiş, seksen yıllık ömrün ilk ve son onar yılı, çocukluğun bilinçsizliği ve yaşlılığın çaresizliği içinde geçtiğine göre, ellerine kalan elli yılı, itişip kakışarak, dövüşerek, sonra da dövüşmenin getireceği yıkıntılara ve kayıplara hayıflanarak heba etmek için mi dünyaya yollanmıştı insanoğlu?
Sayfa 401Kitabı okudu
Merhamet, Montag, Merhamet. Onlarla tartışma, canlarını sıkma; daha çok yakın zamana dek sen de onlardandın. Sonsuza dek yaşayacaklarına öyle eminler ki. Ama sonsuza dek yaşamayacaklar. Bütün bunların uzayda güzel bir ateşle yanan, ama eninde sonunda bir yere çarpacak, alevler içinde, devasa, kocaman bir meteor olduğunu bilmiyorlar. Onlar alevleri, güzel ateşi görüyor sadece… tıpkı önceden senin gördüğün gibi.
Sayfa 127Kitabı okudu
Ruhun yarası hiçbir zaman tam olarak kapanmıyor. Beden daha çabuk onarıyor kendini. Kalbin attığı sürece vücut iyileşebilir. Oysa ruhun bir kez darbe aldı mı o yara dikiş tutmuyor. Sonuna kadar kendi kendine kanamayı sürdürüyor. Ama öte yandan, hayat da devam ediyor.
Unutmak, yanlışları tekrarlatması bakımından sakıncalıdır. Aptallar unuturlar. Unutmak cahilliğe yol açar. Kinciler, unutmaz ve bilgilerini kendilerini de yok edecek yönde harcarlar. Akıllılar, unutmayan ama bilgilerini kendileri ve idealleri için olumlu enerjiye çevirebilenlerdir.
Sayfa 164Kitabı okudu
İncecik bir sapa kuvvetlice tutunan çiçeklerden güçlü olmayı, iki kaya arasından bir yol bulup filizlenen tohumdan umutla dolmayı, hazanda dökülen yaprakların ilkbaharda yeniden yeşillenmesinden düştüğünde geri kalkmayı öğreneceksin.