Nereye gittiğini bilen birine, bütün dünya yol verir.
Karanlık, ne kaderindir ne de bir süreç... Çakacağın bir kibrite bakar aydınlığın. Herkes kendi yolunun ışığı olmak zorundadır. Ne geçmişin gölgesine kaç ne de geleceğin belirsizliğinden kork... Hayat, bilinmezliğiyle güzeldir aslında. Hesapsız kitapsız oluşuyla sürprizlidir. Hiçbir şeyin garantisi yok... Tam da bu yüzden cesur olanların sahnesidir dünya...
Sahnenin kenarındaki güvenli koltuklarında oturup, olan biteni izleyenler ne bilsinler yaraları iyileştirebilmeyi, ne bilsinler düştükten sonra ayağa kalkmanın hazzını, ne bilsinler aşkı, ayrılığı, hayal kırıklığını ve her şeye rağmen yeniden sevebilmenin gücünü? Ne bilsinler kaybetmeyi, kazanmayı? Yolda olmak yaşamaktır, sahnede olmak hayatta olmaktır.
Kitabın Konusu:
184 sayfa
Yorumlar ve İncelemeler
184 syf.
9/10 puan verdi
Git gide yalnızlaşıp, yalnızlığımızla övündüğümüz bu çağda; kitap, olayın biraz daha derinine inip aslında yalnız kalırken bile uçuruma doğru gittiğimizi işliyor. Birisine iyilik yaparken dahi bir gün karşılığını beklediğimiz için yaptığımızı ve bunların hepsinin temelinde ‘ego’ nun varoluşunu anlatıyor. Mağazada kasiyerken müdürlük hayalleri kurup daha sonra müdür olduğumuz zaman da beklediğimiz mutluluğa ulaşamamızın temelinin bulunduğumuz dışsal etkenler değil, içimizde kendimizle yüzleşmemiz gerektiğini anlatıyor. Bir bakıma bu felsefe bana biraz stoacılığı düşündürdü. 
Kendime Düşünceler kitabından alıntılar görmek de bir o kadar mutlu etti beni. Tavsiye ederim. Beklediğimden daha iyisiydi.
"Yaşamda iki tip insan bulunur. Hakikatin gelip onu bulmasını isteyenler ve gidip hakikati her neredeyse bulmak isteyenler. Bunlar gece ile gündüz, siyah ile beyaz kadar birbirlerinden ayrışırlar."
Hakikat yolculuğu...
Hepimizin çoğunlukla unuttuğu veya hatırlasa bile bir kenara itip önemsemediği yolculuk. Halbuki düşünmemiz gereken şeylerin başını tutuyor. İnsan, kendi hakikatini bilmezse, yaşamı ve dünyayı nasıl kavrayabilir? Nasıl her şeyiyle yaşamda var olabilir? Kitabın ilk sayfasından itibaren fark ettim ki kendimden epey uzaklaşmışım. Kendimi dış dünyaya o kadar çok kaptırmışım ki içimdeki benliğimi ve ruhumu unutmuşum. Bu kitap, elimden tutup beni deniz kıyısına götürdü. İlk sayfalarda deniz kıyısında oturuyordum, son sayfalara doğru denizin kokusunu içime çektim ve iç uyanışım başladı.
Ben Kendime Yeterim 
Kinsun
Okuyarak öğreneceksin ama severek anlayacaksın.
Kaliteli,anlaşılır, boş sözlerden oluşmayan, emir yağdırmayan bir kişisel gelişim kitabı diyebilirim Ben Kendime Yeterim için. Kitabı okuyan her okurun kendinden parçalar bulduğuna eminim. Özellikle kalpten ziyade mantıkla hareket eden, insanlara yönelik tutumu daha sert ve karamsar biriyseniz okumanizda fayda var diye düşünüyorum. Kitap birçok konuya değinirken farklı, etkileyici, kısa hikayelerden de yararlanmış. Ortamda satilabilecek bilgiler olarak kullanabilirsiniz bu kıssadan hisseleri. Bitmesini istemediğim için azar azar okumaya gayret ettiğim bir kitap oldu. Okurken kendi içimde hem sorgulamalar hem aydinlanmalar yaşadım. Bitirmis olsam da not aldığım ve üzerine gelistirmem gereken konular olduğunu düşündüğüm çok nokta oldu. Bazen hayatınızın bir noktasında elinize bir kitap geçer ve yaşadığınız ruhsal durum içinde şifa gibi gelir ya. Belki de beni anlık bulunduğum celiskiler icinde rahatlattigi icin bu kadar sevmişimdir, bilemiyorum. Boş laflardan ve emir cümlelerinden uzak, gerçekten kişisel gelişebileceginizi düşündüğüm bir kitap olduğu için tavsiye ediyorum. Okuyalım. Kazanırız.
