Yorgunsun biliyorum
Yok oluşun başlangıcında
Yarım bir nefes ile üflüyorum
Sensiz kalmış
Bir yanı ıslak
Bir yanı kuru
Artık anlamı yok bu sokağın
Ne taşı ne tozu
Kalmamış kokundan bir eser
Üflüyor rüzgar ince bir ses ile
Yarınlara çıkmaz bu sokak
Tüm şehre dağılan yalnızlığımı
Hangi karanlık da bulurum
Kaybettiğim elini