Hayat budur işte.
Hep giden birileri olur. Ne yürek unutur ve ozlemleri ölür. Bunlar sevgimizde yasamaya devam eder. Ama birileri zamani geldiginde gitmek zorundadir.
Gerçekten insan en iyi dostunun sefil oldugunu görmekten hoşlanir, dostlugun çogu da bu sefillik uzerine insa edilir, bu da tüm akilli insanlarin bildigi bir gerçektir..