Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Banu Mısırlı
Banu Mısırlı
@BirinciAnnesi
Kamu (Şef)
Yüksek Lisans
117 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ah be Firdevs!..
Firdevs ile olan yolculuğumuz bitti, aslında onunki seneler önce bitmiş bir hikayeydi. Hani "Anlatsam roman olur." dediğimiz hayatlar yaşadığımızı varsayarız ya hani, hani en az bir kez olsun böyle demişizdir ya hepimiz. Belki de haklıyız. Evet, evet size diyorum, bize diyorum "Yazsak roman olurdu" belki hayatlarımız. Ama zaten sokaklarımız, evlerimizin içi Firdevsler ile dolu. Tacize uğrayanlar, dayak yiyenler, küçük yaşta evlendirilenler, önündeki lokması bile çok görülüp, başına kakılanlar, okutulanlar, okutulmaya heveslenenler, okusa da diplomasını çantasında gezdirip, hayata tutunmaya çalışanlar, belki bedenini belki de ruhunu satmak zorunda kalanlar, alıcılar, satıcılar..
Evet, evet maalesef bunların hepsi biziz, ülke ,eğitim ve Milet ayrımı yapmadan biz "Kadınlar", biziz bunlar. Bu kitap ise cesur olmayı başarıp da, hayatı gerçekten kitap olanın hikayesi..
Okurken hayran kalacağınız, evet yanlış duymadınız; cesaretine hayran kalacağımız bir hayat kadınının hikayesi.. Mutlaka okuyunuz, tavsiye ederek; okutunuz.
Aralık ayının ilk kitabını, severek bitiriyorum..
"Tam bir Otobiyografi.. Ama öyle uzun uzun değil, tamamı değil. Sıkmadan, yormadan, acaba bu da mı gerçek diye düşündürerek, sizi içine çeken bir hikaye. Aslında iki farklı hikayenin, en başta ve en sonda tekrar tekrar kesişmesi
Güzel ve akıcı bir dil, tanınmış bir yönetmenin, sohbet havasındaki uslubü.. Ben severek okudum, tavsiye ederim."
Başladı ve bitti..
Bilindiği üzere, Çehov bir hikayeci ve bu da klasik bir aldatma hikayesi.. Tam da "Okudum ve bitti" denileceklerden.. Benim için çok düz ve alışılmıştı, karar sizin..
Okur Takip Önerileri
Mükemmel bir deneyim evet, ama mükemmel bir deney mi, bilemedim..
Muhteşem bir kitabın kapağını kapatmış, derin bir nefes almış ve ekrana bakıyorum. Düşündüğüm tek şey şu; zeka,akıl, bilinç, bilinçaltı ve hatta bilinçüstü kavramları sandığımız şeyler değil miydi?" ve " Sokakta gördüğümüz her zihin engelli birey veya benim tercihen kullanacağım tabirle "Özel çocuk" bir gün iyileşme, akıllanma ve hatta bizi de geçme şansına sahip olsaydı, Charlie gibi olur muydu?"
Charlie beni çok etkiledi ve gün içinde de öğrendim ki, bu hafta Engelliler Haftasıymış, bu kitabı okuyunuz, yolda gördüğümüz, "Deli, aptal, özürlü" diye yaftaladığımız insanların dünyasına girin, korkmayın. Unutmayın ki, bizler de birer engelli adayıyız.
Ve Charlie, canım, seni ve farecik Algernon'u beynim beni terk edene kadar unutmayacağım :)
Ve bitti..
Bu kalınca kitabın, ilk 10 sayfasını sanırım 3 kez okudum. Elime alıp okuyup, " Bu hikaye birazdan, klasik Stephen KİNG canavarlarına, doğa üstü varlıklara bağlanır" diye düşünerek, geri bıraktım. Tamam, kabul ediyorum ben mantıkdışı, daha doğru ifadeyle hayal ürünü korku karakterini ne okumayı ne de izlemeyi sevmiyorum. Fakat ona rağmen KİNG'i bile bile 3. kez tercih ediyorum. İlk okuduğum kitabı "Yabancı", başlarda çok merak uyandıran ve sürükleyici bir eserken, sonlara doğu, anlamsız bir yaratık hikâyesine döndüğü için, aslında pek de KİNG okumayı istemiyordum. Lakin, kitabı da elime alıp, alıp bırakmaktan usandım ve 1000 küsur sayfalık , bu yere göğe sığdırılamayan hikayeye ben de dahil oldum. Benim yukarıda anlattığım şeyleri sevmeyenlerdenseniz, tekrar düşünü diyorum. Çünkü, benim gibi birisi bile 12 günde bu kitabı soluksuz okudu ve " Bazen yaratıklar da okunmayı hak ediyormuş" diyebildi. Tavsiye ederim, okuyunuz
Mükemmel bir seri, inanılmaz bir hikaye!
Merhaba, kısaca yazıp, gideceğim. Çünkü; bu okuduklarımı anlatıp hem kendi üzerimdeki, hem de bu incelemeyi okuyacak kişiler üzerindeki etkisini azaltmak istemiyorum. Kitap okumayı seviyorsanız, polisiyeler de en az bir kez olsun dikkatinizi çekip, kendilerini size beğendirebildiler ise, bu seriyi es geçmeyin. Öyle polisiye tutkunu olmanıza gerek yok; ama 2. kitap da bittikten sonra bu serinin tutkunu olacaksınız! Ben 3. kitap için sipariş vermeye gidiyorum, esen kalın :)
Dedektif D.D. Warren' in hız kesmeden devam ediyor!
Seri kitapları çok severim, Polisiye de olmazsa olmazım değildir ama, bu aralar bu tür üzerinden okumalarıma devam ediyorum. Ve serinin bu kitabında da Boston Polis merkezinin sarışın, seksi dedektifi sahnelerde esmeye devam ediyor. (nedense hep öyle olmak zorundadır ya)
Lisa Gardner duyduğum ya da bildiğim bir yazar değildi, tesadüfen alıp okuduğum bir kitabından sonra, bunun bir kitap serisinin parçası olduğunu keşfedip, okumaya devam ettim. Yazarın dili yalın ama detaylara çok dalıyor ve yoruyor. Yine de bir polisiyenin vermesi gereken her şeyi de layığıyla yapıyor, belki de "Off sadede gel" diye diye okumama rağmen seriye devam etme sebebim de bu
Ben Dedektif D.D. Warren serisini yine de "okunabilir" olarak nitelendiriyorum, denk gelirseniz, değerlendiriniz
Mülakat süreci sonrası, seçtiğim bu ilk kitap için, kendimi tebrik ederim!
İyi günler dileyerek başlayayım. Zira benim için pek iyi bir gün değil. Üstüne de bu kitap gelince katmerli buhran oldu benim hesap..
Bilmiyorum, kitaplar için "doğru zaman" diye bir şeyin olduğuna inanırım, belki de bu kitap için doğru zaman değildi, belki de ruh halim için yanlış bir seçimdi. Ama kesinlikle çok bunaldım!
Hani bazı yazarlar vardır, bir de onların tabiri caiz ise "nam salmış" eserleri. Yusuf Atılgan için "Aylak Adam" ve "Anayurt oteli" bunun en güzel örnekleridir, şüphesiz. Ama bir de "Okudum ama bu muydu? " , " Ne bekliyordum ne buldum" , "Bunu nasıl Milli Eğitim'in Okunması Gereken Eserler Listesine almışlar?" diye sorgulanan bir eser varsa, şüphesiz ki , o yine budur.
Benim sözlerim sizi yanıltmasın, dediğim gibi, belki de yanlış bir ruh halindeyken okumuş olabilirim . Ama bence siz de okuyun, siz de görün, siz de beğenmeyin :D
Vay canına!
Aman Tanrım! Bu neydi böyle! -Zeus aşkına!-
Mitolojiyi hep ilginç bulmuşumdur, ama ; hakkında pek okuma yapmadığım da aşikar. Bitirdiğim için boynu bükük şekilde duran bu kitap, tadı damağımda kalan bir vahaydı. Okudukça öğrendim, öğrendikçe meraklandım. Ahmet Ümit gerçekten bunu fazlasıyla ve ustalıkla başarmış.
Bildiğimiz Ahmet Ümit Polisiyesi ama bambaşka bir sunum. Yazar, büyük bir bilgi birikimini, o kadar güze ortaya koymuş ki, hayatında "mitoloji" kelimesini duymamış olanlara dahi "vazgeçilemez" gelecektir. Yazar bir üniversite hocası gibi, ilmek ilmek işlediği Yunan mitolojisiyle, klasik "Nevzat Baş komiser" çizgisini (Burada ipi Yıldız Komiser göğüslüyor) o kadar güzel harmanlamış ki, okumayan çok şey kaybeder diyebilirim.
Geç de olsa okudum, geç de olsa bitirdim..
Ayfer TUNÇ.. Artık sevdiğim yazarlar arasında hak ettiği yeri almış bulunuyor!
Özellikle " Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılmış Kısa Tarihi" bende bir mıh gibi çakılı kalmışken, çok ara vermeden "kapak kızı" bu mıha bir çekiç darbesi daha indirdi. Bu yazarımız, kıymeti daha çok bilinmesi gereken bir değerimiz, dili farklı, hikayeleri ise bambaşka. Tabii ki zevkler tartışılmaz ama bence kesinlikle kıyaslanabilir. O nedenle okuyun ve kendiniz kıyaslayın. Benim gibi geç kalmayın, bir yerden tutup başlayın.
Karlı bir Başkent gününde, ağır ağır ilerleyen bir trende "Ayın Yıldızı: Kapak Kızı Şebnem" in hikayesi kimleri, nasıl kesiştiriyor, hayatı kime, nasıl sorgulatıyor kendiniz görün. :)
Konu çok güzel ama detaylar uzun ve sıkıcı..
Uzun zaman önce , bir zincir marketin indirim rafında görünce tanıştım Lisa Gardner ile. Daha önce duymamış ve denk de gelmemiştim, "Kızım için Son kez" isimli kitabına bayıldım, çok sürükleyici, bitene kadar meraktan kıvrandıran kategoridendi benim için. Ufak bir araştırmadan sonra yazarın benzer şekilde, aynı türde ve hatta aynı dedektifle ilgili "DEDEKTİF D.D. WARREN SERİSİ" olduğunu öğrenip, set halinde sipariş verdim. Kitaplar; okunabilir, konusu çok güzel ve insanı içine çekiyor ama yazarın konuyu gündelik dilde fazla detaya girip uzattıkça uzatması beni yordu. İlk kitabın tadını serinin diğer kitaplarında bulamadım. Ama "Sadede gel artık!" diye sabırsızlanan bir 7 aylık değilseniz ( benim gibi) okumanızı tavsiye edebilirim.
Isim gücüm bitse de okumaya devam etsem diye bekledim. Kapılıp,gidiyorsunuz
Seneler evvel " Psikiyatrist " kitabı baya meşhur olmuştu. Hatta çok iyi hatırlıyorum, Olgunlar Sokak'ta kitap standlarini gezerken ayni isimde başka bir yazara ait, başka bir kitap daha görüp " Yeni furya da bu galiba" demiştim.
Yazarı " Fobi" kitabı ile keşfettim, aslında bir tesadüf eseri denk geldim. O eski furyanın "Psikiyatrist"i olduğunu da bilmiyordum, zaten seri halindeymiş hepsi.
Ama 3 kitabını da okuduktan sonra diyebilirim ki, Wulf Dorn bu işi iyi beceriyor. Ben çok sevdim bu adamı. Diğer kalan kitaplarını da okumak istiyorum. Tavsiye de ederim. Elinize alinca bırakamayacaksıniz.
Oyunbaz kitabi insani " Hastalıklı bir insan sınırları nasil zorlayabilir?" sorusundan alip " Yok artık bu da olur mu?" noktasina götürüyor hem de bir solukta.
Bir kitabı okumak birkaç saat isterken, unutmak kaç saat ister?
Öncelikle, klasik bir tepki vererek '' Kitabı okurken sürekli kendimi sorguladım, ufkumu açtı'' demek istiyorum. Ama bunun sebebi kitabın içindeki hikayeler veya anlatıcının verdiği psikolojik mesajlar değil maalesef. ( Son incelememden sonra, o kadar kıymetli eserleri vaktim olmadığından inceleyemeyip, bunu incelediğim için de kendimden özür diliyorum.)
'' Bu kitapları okumam diyordun, neden fikrini değiştirdin ki Banu?'' gibi, '' Bitirmek zorunda mısın?'' gibi, '' Sence de yetmez mi?'', '' Sen bu oyunlara düşmezdin değil mi?'' gibi sorulardı bunlar.
Öfff! İçim şişti vallahi. Bu nasıl bir anlatımdır ya. Tamam kitabın içinde dile getirilen hikayeler Doktor Hanımın hastalarından bize aktardığı tamamen gerçek, insanı okuyunca üzecek hikayeler ama, yok ben çok zorlandım. Hele ki Hanımefendinin kendi iç sesini farklı yazı tipi ve puntoyla yazdığı yerleri atlaya atlaya bir hal oldum. Bu kitap bence '' Nasıl kendimi, hayatımı ve özellikle de doktorluğumu övebilirim?'' kitabı olmuş.
Kitabı farklı mecralarda yere göğe sığdıramayan bir güruh var, kimse kusura bakmasın ama vaktinize yazık olduğunu düşünmediniz mi? Ben çok düşündüm de. Şimdi bunu unutmak için kaç kupa kahve içmem gerekecek? :D
Eşim bir marketin indirim rafında görüp, herkes okuduğu için seveceğimi düşünerek almış; kıyamadım okudum ama siz kendinize kıymayınız, paranızı verecek nice güzel kitap var. İlla bu tür okuyacağım derseniz Irvin D. Yalom'un BİR PSİKİYATRİSTİN ANILARI'nı veya Oliver Sack'ın KARISINI ŞAPKA SANAN ADAM kitaplarını okuyabilirsiniz.
Ve bir NOT: Lütfen eşinize, dostunuza her kitabı hediye etmeyiniz :)
Başladım ve bitti :)
Ilk kez Aytmatov okuduğum için, beklentim çok yüksekti. Aslında genel fikrim hala aynı ama, sanırım yanlış kitaptan başlamışım.
O kadar sade, düz ve eksik kaldi ki benim için. Sayfa sayısı değil kastım, aceleyle girilmiş bir konudan, olgunlaşmadan hızlıca çıkılmış gibi.
Bir aşk hikâyesi okuyacağımı bilerek başladım, lâkin; önce uzun bir kahraman tanıtımıyla karşılaştım. Hoş gördüm, dilinin yalınlığına kapıldım; " Ee hikaye ne zaman başlayacak?" derken kendimi " Son" da buldum. Hayır ben mi bilemedim, ne zaman sevdiler de ne zaman ne konuştular da kitap da aşk da hidayete erdi .
Acilen yazarın daha bilindik ve beklentimi daha çok karşılayabilecek kitaplarından sipariş vermem lazım! :)
Şaşırtıcı ve ilgi çekici bir hikaye..
Hani kanalları gezerken ya da internette film ararken bir filme denk gelirsiniz ve hiç aklınızda yokken kapılıp gidersiniz ya! Işte tam öyle bir kapılma.
Hiç aklımda yoktu bu kitap, ismini de duymamıştım filmini de.. Kitap okumalari yaptığım online programda denk geldim, bu tür üzerinde yapacağım bir tercih iyi olur, kafami dağıtır dedim ama aksine beni bütünüyle içine çekti ve gerçekten çok şaşırttı. Tabii ki daha gerilimli şeyler okudum ama bunu da yabana atamam, tavsiye ediyorum. Siparişimi verdim kitabını aldım, filmini de izlenecekler listesine ekledim. Siz de okuyunuz efendim..
Aylar sonra hastane kokan bir kitapla geri döndüm:s
Yanlış zamanda yanlış bir seçim yapmışım. Annem kemoterapi alıyorken, ruhum bununla mücadele etmeyi henüz becerememişken, o hariciye koğuşlarında ne işim var!
O kadar gerçekçi yazmış ki büyük üstad, 100 küsur sayfada o hastane odalarında beraber beklemeyi, sıhhate önem vermeyi yaşadım.
Hayatta her şeyin başı sağlık. Allah başta annem olmak uzere şifa arayan tüm hastalara iyi haberler almayı nasip etsin. Bana da aylar sonra bu paylaşımı görünce gülümsek düşsün inşallah!
Yazarını daha önce birkaç kez okumuş olmama rağmen; bu kitabından haberim yoktu. Ve haliyle okumayı da planlamıyordum. Bir kitap sitesinde alışverişimi sonlandırırken kasada indirime girdiği için sepete ekleyerek, son anda aldım. Aslında pek kitap da denilemez, 2015 senesinde ölen mülteci Aydan Bebeğe ithafen yazılmış 42 sayfalık, yarıdan fazlası resim olan bir eser. Normalde kitapçıda görsem almazdım, muhtemelen. Toplasan 1 sayfa ancak edecek bir mektup söz konusu.
Tek güzel yanı gelirinin Mültecilere aktarılmış olması ve büyük bir sorunu tekrar insanlığa göstermeye çabalaması.
Tam bir Zweig Kitabı...
Hikaye bu ya; 12 yaşındaki bir erkek çocuğu annesiyle tatil için bir otele gelir, otelde ise bir avci misali bekleyen çapkın Baron tanışacak ve flört edecek kadın olmamasından dert yanmaktadır. Ama; İlgisiz bir eş, huysuz ve hasta bir çocuk nedeniyle yorgun ve hüzünlü olan kadının içindeki arzuyu ve enerjiyi tekrar ortaya çıkarmak kolay olmayacaktır. Usta çapkınımız bunun için en bilindik yolu seçer ve çocukla arkadaş olarak işe koyulur. 88 sayfa boyunca, kırılgan bir çocuk ruhunun önce nasıl yetişkin hissetmeye başlayıp mutlu olduğunu sonra da, annesiyle Baron arasındaki yakıcı sırrı öğrenerek nefretle dolduğunu okuyoruz.
Tavsiye ederim, okuyunuz efendim...
Bu kitap için denilebilecek söz çoktur, diyeni de olmuştur ve olacaktır. Ben sadece şunu demek istiyorum: Martin Canım benim, içime işledin resmen. Belki yolda görsek "berduş, zavallı, pis" diyeceğimiz insanların nasıl da pırlanta olabileceğini, değeri anlaşıldıktan sonra da geç kalınabileceğini gösterdin bizlere. Anlayabilene ne hoş!
Sonunu bilerek okuduğum halde, içim çok kötü ezildi!
Seneler önce filmini izlemiştim, çok beğenmiştim .Herkesin bildiği bir soykırım, bir ınsanlık suçu ile ilgili nasil Spoiler vermeden yazacağım bilmiyorum ama, evet malum acı burada da var! Hem de ne acı!
Buradaki fark ise Nazi soykırımına hep Yahudiler tarafından bakan eserlere karşılık , Alman gözünden bakılması. Hem de 9 yaşındaki bir çocuk tarafından. Bruno Alman iktidarının gözde komutanlarından birinin oğludur. Mutluluk ve refah içinde Berlin'de yaşarken babasının çok önemli (!) görevi nedeniyle,adını dahi telâffuz etmeyi beceremediği bir kamp alanına gelirler. Ve hikaye orada başlar, hiç umulmadık bir karanlıkta da sona erer.
Soykırımın, insanlığın ırkı nedeniyle aşağılanmasının yok edilmesinin, ezilmesinin anlamsızlığı tel örgünün diğer tarafındaki ufak bir kalp tarafından anlatılıyor. Okuyunuz lütfen.
!!! O tel örgülerden Dünyanın her yerinde var, umarım denk gelmek zorunda kalmazsınız. !!!
Ah! Bu nasıl bir yaşanmışlık hissidir.
Aman Allahım!
İnsan her okuduğunda klasiklerin neden klasik olduğunu, üzerinden onlarca yıl geçtiği halde hala bu yüzyılın insanlarını neden etkilediğini daha iyi anlıyorsa şayet, bu kitap bu fikrin en kısa ama en çarpıcı örneğidir.
Sanki o yıllarda, hatta o günlerde ve hatta mahkumla birlikte; beklenen o son 6 saatteydim. Sanki giyotin karşımda benim okumayı bitirmemi bekliyordu. Son sayfa kapanacak, son satır okunacak ve birlikte infaz edileceğiz sanki. Tüm babasız kalan yetimlere, tüm son sözünü söylememiş olanlara, senelerdir acı çekmiş mahkumlara üzülerek, çıkacağız idama giden merdivenlerden..
Bana günün bu saatlerinde bu gerçekliği yaşatmış olan büyük üstat Victor HUGO önünde saygıyla şapka çıkarıyor ve kendime gelmek için kitabı kenara koyarak, bir süre uzaklaşıyorum..
Bazı okurlar, kitap okurken elinde defteri hazırda beklerler; notlar alırlar, dönüp tekrar tekrar okurlar. Ben senelerdir kitap okuduğum halde, böyle bir yolu pek tercih etmedim. ( Belki de okul yıllarımı ve ders çalışma psikolojisini hatırlattığı içindir)
Kitap hakkında daha teorik ve daha detaylı inceleme yapanlar olduğu için, bilmediğim mevzularda fazla söz sahibi olmak istemem; Ama bu kitabı okurken o kadar çok yeni bilgiyle karşılaştım ve o kadar çok öğrenme isteği duydum ki, notlar da aldım, geriye dönüp okudum da. Hatta Google açıktı hep bir yanımda bile diyebilirim, öğrendiğim yeni sözcükler ( Özellikle tür isimleri) beni çok heyecanlandırdı.
Hani okul çağlarında hepimizin sevdiği hocalar olur; anlattığı ne kadar sıkıcı ve karmaşık dahi olsa, kullandığı dil ve üslupla dersten mutlu ve öğrenmiş çıkmanızı sağlar, anlattıkları direkt gözünüzün ününde canlanır. Hah işte! Bu kitap tam da öyleydi, kaldı ki ben tarihi zaten severdim, sevmeseydim de şayet kitabı yine rahatlıkla okuyabilirdim Sırf bu yüzden bir önyargınız varsa, resetleyiniz lütfen; bu bir ders kitabı değil. (Yazarı bir Akademisyen olmasına rağmen.)
Sıkılmadan okursunuz, değişik şeyler öğrenirsiniz, belki bir aşk romanı değildir pek çoğunun önceliklerine göre ama, İnsanoğlu nasıl "iNSAN-OĞLU" oldu onu bilebilirsiniz, EVRİM kelimesinin çok da korkulacak bir şey olmadığını görebilirsiniz, değişik türleri araştırıp şaşırabilirsiniz; okuyunuz bence.
Çok tahmin edilebilir... Bilindik...
Birgün bir Türk vatandaşı çıksa, yazar olması şart değil, " Ben de Ütopya yazacağım " dese aşağı yukarı bu kitap ortaya çıkardı.
Livaneli'nin eserlerini severim ama bence bu kitap biraz fazla bilindik ve fazla abartılmış gibi geldi bana. Tabii ki kitabın kapağındaki Yaşar Kemal' e ait övgüleri de okudum ama yine tekrar edeceğim ki; klasik bir ütopya/distopya anlatımı.
Hadi bir ütopya kur desek; birçoğumuz hemen bir " Issız ada" tahayyül edebiliriz; herkesin mutlu olduğu, teknolojinin, hırsın, sebepsiz zenginlesmenin olmadığı, hayatın keşmekeşinden uzak bir ada! Sonra bu adaya huzur bozacak, ütopyayı distopya yapacak bir unsur ekleyin desek bu kesinlikle; bir siyasî figür, bir büyük güç, bir "Başkan" olacaktır.
Kitapta da Başkan adamıza geliyor, doğaya savaş açıyor, düzeni bozuyor, direnişçileri sindirmeye çalışıyor. Fazla basite indirgediysem özür dilerim ama, olay tamamen bundan ibaret. Çok olağan bir düşünce tarzı. Yine de okuyunuz tabiki, bir Türk yazarın denemesini kendiniz tartıp, Yaşar Kemal hakli miydi kendiniz karar verirsiniz.
Ozellikle Anneler ve Babalar Icin..
Önce bir düşündüm. Nasıl bir inceleme yazılabilir ki diye. Yazmasam mı bile dedim hatta!
Bu incelemeleri kendime arşiv olsun diye yazmak ıstediğim için ve söz konusu Kafka olduğu için es geçmek istemedim.
Kafka salt bir figür olmakla birlikte, edebiyat dünyasının ailesinden, babasından sevgi görmemiş hatta eziyet görmüş önemli örneklerinden biridir. Hatta onu yazmaya iten de babasına karşı olan bu isyan isteğidir.
Bu kitap ise edebî olma isteğinden çok, bir gün muhatabı okur umuduyla birebir babasına yazdığı bir mektuptur aslında. Bir çocuğun hayatında ailenin, bir erkeğin hayatında babanın ve en önemlisi de bir insanin hayatında sevgi ve güvenin önemini, Kafka bizzat kendi yaşamından yola çıkarak gözler önüne seriyor.
Okuyun! Hayatta bazı şeylerin, söylenen bazı sözlerin, geri dönüşü olmayan sert çıkışların, sevgisiz yüreklerin ne gibi enkaza sebep olduğunu 80 sayfadan az bir sayfa ile nasil anlatıldığını göreceksiniz.
Bu kitabı anlatırken, çok sevdiğim dizisinden bahsetmeden yapamayacağım. Öncellikle bunu baştan söylemek istiyorum.
Çok televizyon izleyen biri olmadığımdan, Turk dizilerine de fazlasıyla uzaktaydım. 2015 senesinde çok kıymet verdiğim bir dostumun bitmez tükenmez ısrarıyla girdim L&M dünyasına. Ne de iyi yapmışım! Ilk bölümü izlerken bu ne saçmalık, bu nasıl absürd bir dizi derken derken müptelasi oldum çıktım. Senelerdir ara ara acarım esli bölümleri, parça parça da olsa tekrar ve tekrar izlerim. Bazen kendimi "Mecnun" gibi konuşurken yakalandığım da çoktur hani.
Ve kitaba gelirsek.. Hey sen L&M seven arkadaş hâlâ alıp olmadiysan al ve hemen oku, " Yetmez ama evet!". Tadi damağında kalacak bir özet bölüm sanki.
Karakterler benim için çok özel zaten. O nedenle ilk defa bir kitabı okurken, o kendi sesleriyle okudum diyalogları.
Burak Aksak bu kitabi yazınca alıp, okumak gelmemisti içimden. Pisman degilim ama umduğumu da bulamadim. Yetmedi yahu!
Sadece diziyi, belki de kendi hayatım adına izlediğim günlerimi daha da çok özleyerek kapattım bu kitabı.
Ve hayatima şahsi bir not: Selam olsun Alanya sana! Seni de L&M günlerini de özledim.
Yine beklenmedik bir son!
Agatha, Agatha!
Şehirleşmeye baslayan ama hâlâ bir yandan da eski dokusunu, insan ilişkilerini bir kıyıda yaşamaya devam eden bir Kasaba. Kasabaya film çekimleri için gelen ünlü bir film yıldızı ve bilmem kaçıncı kocası; yeni evlerinde büyük bir davet verir. Kasabanin samimi ve geveze kadınlarından biri davette içtiği bir içki sonrasında, oracıkta ölüverir. Agatha Christie'nin meşhur dedektifi Miss Marple; geçkin yaşına ve tüm mutsuzluğuna rağmen konuyu çok güzel bir şekilde ele alacaktır. Ama size söyleyeyim beklenmedik bir son yine sizi bekliyor. Okuyunuz, efendim!.
