Neden sürekli bir seçim yapmak zorundaydı? Angel mi, Ricardo mu, sevgi mi şiir mi, sözcükler mi hareketler mi, kalmak mı gitmek mi, yaşam mı düşler mi... Oysa o tek bir şeyi umut ediyordu: Hepsini birleştirebilmek.
"Dönüşümleri çok severim. Kitaba dönüşen ahşap. İlkbahara dönüşen kış. Şaraba dönüşen üzüm. Çok sessiz dönüşümler de vardır. Ruhumuzda cereyan edenler mesela, her zaman göze görünmezler."
"Demek istediğiniz... İnsanlar da doğalarını değiştirebilirler mi?"
"Ben buna inanıyorum."