Murat Nas⠀ོ ོ
@By_lakidok
“ Sen Bu Ülkeyi Sevmeye Kimsenin Cesaret Edemediği Yerlerden Başla..”
Bilgisayar mühendisliği Ağ ve Siber Güvenlik Uzmanı
Boğaziçi Üniversitesi
Mersin
131 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Geçmiş geçmiştir; gelecekse henüz gelmediği için yoktur, öyleyse şimdinin tadını çıkar anlayışı ön aldı anı yaşama söyleminde...
Oysa neden, bu an, bir an sonra geçip gidecek, öyleyse onu kendine en faydalı hale getir anlayışını benimsememizden uzak tutuldu?
Acaba onun geçiciliği miydi, bizi anı yakalamaktan men eden?
Hatırlanmalıydı ki, geçmiş de zaten geçip giden anların bir birikimiydi. Gelecek olansa an be an yaşanıyordu. Ve içinde bulunulan her an, geleceğin zincirine bir halka ekleyerek geçip gidiyordu...
Okur Takip Önerileri
kitap okuyun, şiir dinleyin, bir çiçek büyütün, gökyüzüne bakın, birilerine iyi gelmeyi öğrenin ve en çok da kalbinizi yumuşatın çünkü bu dünyadan bir kere geçeceksiniz.
“Sana git dedim ve çıkıp gittin, oysa yüreğim kal diyordu. Gitme, kal, otur, ellerimi tut, bırakma ellerimi, nasıl da üşüdüler bak sensiz ? Nasıl da titriyorlar, kanadı kırık kuş gibi... Sevginle ısıt, şefkatinle teselli et ve aşkının erdemiyle anlat gerçeği.Ne söylesen kabullenmeye o kadar hazır bir yürekle inledim bütün gece.
Ama git diyen öfkemin dilini duydu da kulakların, kal diyen gönlümü işitmedi. İşitir miydi mısralarında ki gibi sevseydin ! Hangisi gerçek hangisi yalandı? O mısralar mı ? O bakışlar mı ? o tebessüm... O dokunuşlar ve buseler mi yoksa ? Kalbime sağır gidişin miydi gerçek olan ? Bilmek istiyorum bunu... Hemen şimdi, şuan...Yoksa Sensiz yaşayamam...”
anılarla dolu koca dünyanın yalnız kalmış, dışlanmış insanlarıyız
"Seni koşulsuz sevebilecek tek kadın annendir, o da giderek yaşlanıyor.”
"Bazen böyle avazım çıktığı kadar çığlık çığlığa ağlamak istiyorum, bazen de 'iyiyim' ya ben diyip hayata tutunmaya çalışıyorum. Artık hiçbir şeye sabrım kalmadı. Gezmek ilgimi çekmiyor, giyinmek ilgimi çekmiyor. O kadar yorgunum ki, yemek dahi istemiyorum. Bilmiyorum, bütün hislerimi gün geçtikçe kaybediyor gibiyim. Kimseye derdimi anlatamıyorum. Uyumak istiyorum, sürekli uyumak. Aslında uyuyamıyorum da, sadece biraz olsun insanlardan uzak kalmak istiyorum. Kafamın içinde dönen o kadar çok şey var ki, artık onları bastıramıyorum. Müzik dinliyorum, kafamdaki sesleri bastırmak için. Sesi her açtığımda, her yükselttiğimde, o kafamın içindekiler çığlık çığlığa bana geri dönüyor. Çok deniyorum, iyi olmayı çok uğraşıyorum, yapamıyorum. Ne istediğimi de bilmiyorum aslında. Ne yapmalıyım? Kime ne hesap sormalıyım bilmiyorum. Çıkmazların arasında kaybolup gidiyorum, kimse fark etmiyor. Yavaş yavaş bütün heveslerim tükeniyor ve onları geri getiremiyorum. Yok oluyorum, fark edilmiyorum."
Ahmet kaya bir anka kuşu
Prometheus'tum çiviyle çakılırken taşlara
Ciğerimi kartallara yedirdim
Spartakus'tüm köleliğin çığlığında
Aslanlara yem oldum, tükendim
Kör kuyuların dibinde Yusuf'tum, Kerbela çölünde Hüseyin
Zindanlarda Cem Sultan, sehpada Pir Sultan
Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu?
Tanrılardan ateş çaldım
Yüzyıllarca tutuştum, üst üste yandım
Bir Anka kuşu gibi anne, bir Anka kuşu gibi
Kendimi külümden yarattım