Ben mütevazi bir şairim, sevgilim, her şey coşkulandırıyor beni
Sanki ağlayacak ne var bakarken bir halk adamına
Bakıyorum adamın kulaklarına, boynuna, gözlerine, kaşlarına yüzünün oynamasına
Ey halk diyorum, ey çocuk, derken bende bir ağlama
"Gözlerin birer kılavuz yıldız sanki,
Sözlerin unutulmaz birer ezgi.
Öyle ki ekinler yeşerdiğinde
Bahar çiçeklerinde goncalar belirdiğinde,
Tarlakuşunu değil seni gözler çobanlar,
Senin sesini özler."
"Hep gül böyle ruhuna sakın değmesin hüzün,
Her şeyi ilk defa yaşamak gibi sanki yüzün.
Uğruna nice savaşlar verilmiş gibisin,
Buna istinaden benim de ölmemi ister misin?"
senin bir tek resmin var bende
durmuşuz eski bir yazın önünde
sıcak yaz terli duygular eriyen bir aşk
düşündüm de eskitmişiz birbirimizi
o resmin benzersiz mutluluğu inceldikçe...