İçime gene
Yolculuk mu düştü, nedir?
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bir iş var bu işin içinde.
Sayfa 95Kitabı okudu
Şimdi evime girsem bile
Biraz sonra çıkabilirim
Mademki bu esvaplarla ayakkaplar benim
Ve mademki sokaklar kimsenin değil.
Sayfa 51Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Modernist edebiyat ve sanat anlayışının temelinde yeni algılama,düşünme ve anlatma biçimlerini arayış olduğunu;modernist sanatçının yapıtını oluştururken yaşadığı deneyime özel bir önem verdiğini,ancak yeni bir dünyanın mümkün olduğuna dair iyimserliğin sanayileşmenin ve modernleşmenin doğurduğu felaketler sonrasında kötümserliğe dönüştüğünü;bu yüzden de kötülüğün ve çirkinliğin,saçmanın ve akıl dışının sanatın merkezine yaklaştığını söylemek çok da fazla indirgemeci olmaz.
Sayfa 43Kitabı okudu
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun,öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde,dışarda,derste,sırada,
Yürü üstüne-üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının,fesatçının,hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile,diş ile.
Umut ile,sevda ile,düş ile.
Dayan rüsva etme beni.
Sayfa 81Kitabı okudu
Peki niçin?Niçin her iki durumda da kızın doğasını daracık bir kalıba sıkıştırıp,böylesine katı bir çerçevenin içine hapsetmeye kalkıştım,diye kendi kendine sordu.Kadınları salt insani zenginlikleri içinde kavramanın,hep cinsiyetleri açısından bakmaktan,hep yarı şematize ederek görmekten kaçınmanın bu kadar zor olması ne tuhaftı.İnsan kadınları ister idealize etsin ister şeytanileştirsin,her durumda erkeğe bağlı değerlendirip basitleştiriyordu.Belki de kadına adeta sfenks karakteri yüklenmesinin temelinde büyük ölçüde,erkeğinkinden hiç de geri kalmayan eksiksiz insaniyetinin bu ağır basitleştirmeyle örtüşmemesi yatıyordu.
Ben büyüyünce bir anı olacaktım.
"Sorun da buydu işte.Asla güzel ve huzurlu bir yer bulamıyordunuz,çünkü böyle bir yer yoktu."
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
"Bu sevinçli,akıllı uslu insan sesleri arasında yalnızım.Bütün bu adamlar,vakitlerini dertleşmekle,aynı düşüncede olduklarını anlayıp mutluluk duymakla geçiriyorlar.Aynı şeyleri hep birlikte düşünmeye ne kadar da önem veriyorlar.Bakışı içe dönük,balık gözlü,kimsenin kendisiyle uyuşamadığı adamlardan biri aralarına karışmayagörsün,suratları hemen değişir."
Sayfa 25Kitabı okudu
