Birisi, kabuk tutmuş yaralarımızı okşamaya başladığında, cırt diye açılıveriyor ve oluk oluk kanama başlıyor yeniden. Birine teslim olduğumuzda ve içimizi döktüğümüzde, bedenimiz ve ruhumuz kan içinde kalıveriyor. o yüzden değil mi, içimizde tutmalarımız, birine teslim olmaktan korkmalarımız, ortalıkta tedirgin ve gergin dolanmalarımız?
Her şeyden biraz kalır.
Kavanozda biraz kahve,
Kutuda biraz ekmek,
İnsanda biraz acı...
Gülüşüm, oturuşum, konuşuşum,
Belli efendim, besbelli.
Yaşamaktan soğumuşum. "
Okur Takip Önerileri
Cansu tekrar paylaştı.
Ne var ki, bu acımasız dünyada iyilik cezalandırılıyor! Uzun ömrümün bana öğrettiği gerçeklerden biri de bu. Kötülüğü yenmek, iyiliği yenmekten daha zor. Bu yüzden iyiler savunmasız oluyorlar, her türlü zararı görebiliyorlar.
Cansu tekrar paylaştı.
Bazen bir anlığına beni yerimden sıçratıp kendime getiren bir cesarete kapılıyorum , o an nereye gideceğimi bilsem koşa koşa gideceğim.