İnsanların birbirine armağanlar verdiği bir Kızıldereli bayramı; artı ürün birikimini engellemek için eldeki fazlalığın toplumla paylaşıldığı ve geri kalanının yakıldığı bir ritüel.
Kedimin öldürdüğü fare
faraşla götürüp çöpe attığım
gri bir süprüntü
Derim ruhuna:
Koş şimdi
kimseden kaçmadan
dans et o büyük evin duvarları arasında
Ve derim vücuduna:
Dünyanın büyük
karnında
o sonsuz varoluşta
şimdi uyu rahatça
Bir bilim adamı eserinin kendisi olmadığını, yalnızca kişisellikten uzak gerçek olduğunu öne sürebilir. Bir sanatçı Gerçek'in arkasına gizlenemez. Hiç bir yere gizlenemez.
Bu, eski tahtaların içinde inatçı bir yaşam özleminin uyandığı dönemdi. Çok uzun zaman önce, onlar da sıcacık ve gücün getirdiği çocuksu bir duyguya sahiptiler, o zamanlar dallardan tomurcuklar fışkırıyordu. Sonradan ağaç kesilivermişti. Şimdiyse, bahar geldiğinde, o ağacın parçalarında hala çok çok hafif bir yaşam ürpertisi uyanmaktaydı. Eskiden yapraklar ve çiçekleri varken şimdi yalnızca "çatır", diyecek kadar belli belirsiz bir anıya sahiptiler, sonra her şey ta bir sonraki yıla kadar susacaktı.
İçe dönük çocuklar basıncı azaltmak, hayal kurmak ve kesinlikle hiçbir şey yapmamak için zamana ihtiyaç duyarlar ve bu hiçbir şeyin sonucu önemli değildir. Hayal kurmayı bu çocuklerın müfredat dışı programına eklemeliyiz.