Devrim Süren
@DevrimSuren
Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya
21 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı.
208 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Yanlışlar alışkanlık, alışkanlıklar yanlış olunca daha mı kolay yaşanır sanki yanlışlığın alışkısını bile bile
Sayfa 90Kitabı okudu
Duruyorlar çevresinde. Bir tanesi deli diyor, bir tanesi yabancı diye bağırıyor, biri daha çıkıyor deli yabancı diye haykırıyor. Kendi kendine konuşup duruyordu diyor biri daha. Ayıp diyor bir başkası, utanmıyor musunuz?
Utanıyor İoakim, elbette utanıyor ama çocuk ona sormuyor ki bu soruyu.
Sayfa 84Kitabı okudu
Güneşin doğduğu yer nasıl bilinmiyorsa, güneşin battığı yer nasıl bilinmiyorsa, buna karşılık bu güneşin dağların ardından çıkışı ile dağları ardına düşüşü arasındaki yolu az çok biliniyorsa, hele tepenizde durduğu zaman bu güneş nasıl bu dünyada bilinen birkaç, iyi bilinen birkaç şeyden biriyse, o yürüyüşün de başlangıç noktası ile bitim noktası sisli birtakım yeşilliklerin buğulu unutulmuşluğu içinde eriyor, ama ortasına yaklaştıkça, o yürüyüşün en parlak anı, öğle vakti, doruk noktası olan tepeye yaklaştıkça anılar aydınlanıyor, tepenin doruğunda hiç erimeyecek bir buz parçasının keskin aydınlığı içinde o yürüyüş, deniz kollarının birleştiği noktada, bütün öbür anılara meydan okuyan bir ölümsüzlüğe kavuşuyor.
Sayfa 76Kitabı okudu
İnancı uğruna zindana atılmağı bile göze alamayan adamın inandığı söylenebilir mi? O halde, gerçekte, inanmıyorum. O halde, yıllarca, bilmeden, farkına varmadan, yalan söyledim. Yalanımı yaşadım, yaşattım başkalarına da. Kendimi aldatmakla kalmamışım, herkesi de aldatmışım.
Sayfa 43Kitabı okudu