Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Şeyda Acar

Böylece ziyaret edilen herkes iki üç saatliğine de olsa kendini bu hüzünlü topluluktan sıyrılmış hissederdi, izlenimlerle dolmuş, doymuş olarak
Reklam
Yönlendirilmek, cesaretlendirilmek, coşturulmak istemiyorum, bu yürek kendi kendine yeterince kaynıyor; ...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Hümanizmin ilk emri de budur: Manadan yoksun dünyaya bir anlam kazandırınız.
Yeni toplumlar, kendileriyle birlikte yeni şarkılar üretirler.”
Reklam
Unutmak sağ çıkmaktı, bunu yapamazsa o kuyuya yuvarlanacaktı; kendi karanlık kuyusuna."
Gerçekten de artık sıkıntılarımın geçeceğini, hatta o anda bile azaldığını, sanki onları hiç yaşamamış olduğumu hissediyordum.
Biraz sevgi, çok büyük bir şey. Nasıl elde edildiğinin ne önemi var!”
Geriye bakmaktan hiç hazzetmiyordu ve bunu mümkün olduğu kadar az yapıyordu.
Reklam
Daha çok anlat” dedim. “Hoşuna gidiyor mu?” “Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.” “Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?” “Gider gibi yaparız.”
Önemi yok." Tam tersine, çok önemliydi. Öyle üzgündüm ki, o kadar büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım ki, o an ölmeyi istedim.
Portuga!'' ''Hımm...'' ''Hep senin yanında olmak isterdim, biliyor musun?'' ''Neden?'' ''Çünkü dünyanın en iyi insanısın. Senin yanındayken beni kimse azarlamıyor ve günışığının yüreğimi mutlulukla doldurduğunu hissediyorum.''
Onu düşünmekten kendimi alamıyorum, şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Ama canım, bizim yaşımızda insan sevmez ki...Bizim yaşımızdayken insan sevdiğini sanır."
Nen var Zeze?” ”Hiç. Şarkı söylüyordum.” ”Şarkı mı söylüyordun?” ”Evet.” ”Öyleyse ben sağır olmalıyım.” İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
Reklam
Neyi bekleyeceğiz, Zeze?" "Gökyüzünden güzel bir bulutun geçmesini."
Cehaletimizi kırabiliriz, becerilerimizi, yeteneklerimizi ve zekâmızı kullanarak kendimizi bulabilir, kendimiz olabiliriz. En önemlisi, özgür olabiliriz!
Şimdi herşey eskisindende karmaşıktı; tek bildiği, bir yerlerde bir yalan olması gerektiğiydi...
Eğer ıstıraplarımız birisine yarayabilseydi, bir fedakarlık yapmış olmak düşüncesiyle kendimizi teselli ederdik.”