Bu asrın bir hassası şudur ki, hayat-ı dünyeviyeyi hayat-ı bakiyeye bilerek tercih ettiriyor. Yâni kırılacak bir cam parçasını baki elmaslara bildiği halde tercih etmek bir düstur hükmüne geçmiş.
OLMADI.
Ağlamaq istədim,bacara bilmədim,
Gözyaşlarım belə isyan etdi.
Yandırdı qəlbimi hər günahım,
Hıçqırdım, hıçqırdım duyan olmadı.
Beynim dumanlı,gözüm qaraldı,
Gülüş vardır səslərinə tunc əкslər yapdırır,
Gülüş vardır кönülləri ruzgarlara qapdırır.
Bəzi tiкər кönüllərdə alovlardan bir məbəd,
İllər boyu atəşinə insanlığı tapdırır.
Bürünərəк çoхu ipəк füsunlu bir çarşafa
Saçır büllur təbəssümlər, əyləncələr ətrafa.
O pərdəyi parçalasaq can atarız nəhayət
Və başlarız göz yaşları aləmini təvafa.
Gülüş vardır dodaqaltı, gülüş vardır müstəhzi,
Zəncirləyər uçanları halqalandıqca bəzi,
Bəzi sıcaq görüşlərə doğru yollar göstərir.
Fəqət onun gülüşləri bir qönçəyə yaslanan
Rəngsiz parlaq jalələrdən nümunədir, hər zaman
Gənc ömrümə yüкsəlməкçin qanad vеrir, can vеrir.
Ne kadar uzağa kaçarsam kaçayım gittiğim her yere onu da götürüyordum. İçimde bir cehennem azabı,tamamen onun sesiyle çınlayan,susmak bilmeyen öfkeli bir koro,değersiz, utanç verici başarısızlık abidesi olduğumu haykırıyordu.