" Gönül ile akıl koydum kafese;
Biri 'ümit' diyor,
Biri 'kes' diyor.
Çırpındıkça kalbim nefes nefese;
Biri 'dayan' diyor,
Biri 'pes' diyor.
Yüreğim döndükçe döndüm ak kora.
Sabrım demir aldı, yelkenler fora!
Gitmek istiyorum çok uzaklara.
Biri 'aman' diyor,
Biri 'es' diyor. "
" İnsanlar hayatı sevmeyi unutuyorlar, öyle telaşlı bir meşgalenin içinde kayboluyorlar ki nefes aldıklarında bedene yayılan oksijenin huzurunu, sağlığın keyfini, hayatın neden var olduğunu, düşünmenin anlamını unutuyorlar. "
"..... Her bir insanın hayatı boyunca yaşadığı bu sahte telaş değil miydi cehenneme giden yolların taşları?
İnsanlığın, hayatı, zamanı tüketircesine, anları önemsizleştirircesine bu zehirli telaşla yaşaması, yaşama edilmiş en büyük hakaretti. "