D.
@Dyilmaz
18 Ocak
165 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Eğer ölecek olursam ve bu çemberin dışına çıkarsam,yoklugumu hissederler mi? Kaç gün? İnsanoğlu böyle geçicidir. Kendi varlığına en çok inandığı,sevdiklerinin anılarında ve kalplerinde derin izler bıraktığını sandığı yerlerde bile , hızla silinip gider
Yanlış anlamalar ve ihmaller,dünyaya şerden ve gunahkarliktan çok daha fazla kötülük getiriyor.
İçinde bir yerlerde hâlâ bir sızı vardi.Yaralarin kabuk bağlayıp iyileşmeden önceki yakıcı,fakat ümit vaat eden,yumuşak sızısına benzeyen bir sızı...
Okur Takip Önerileri
Hayatında önemsediğin insanları düşünmeni istiyorum.Gercekten değer verdiğin insanları. Ve burada da ölümü hatırlamak inanılmaz anlamlı,bir gün ya sen onlarin cenazesine gideceksin yada onlar senin. Zaman işliyor ve geçen hiçbir saniyenin telafisi yok.peki bu insanları düşündüğünde onları kaybettigin bir senaryoyu düşündüğünde,onların gidişinin ertesi günü ne için pişman olurdun? Gereksiz yere kizdiginami kin tuttugunami sevdiğini soyleyemedigine mi onunla daha fazla vakit geçirmedigine mi? Muhtemelen hepsine birden.
Sana bugün ait olan
Dün başkasına aitti
Yarın da bir başkasına ait olacak
O zaman ne için boşuna üzülüyorsun?
İyileşmek mi? Dedi frida. Ama ben hasta değilim ki. Kırık döküğüm. Aynı şey değil, anlıyor musunuz?
Gecelerim,senin yokluğundan dolayı soluğumu kesiyor.Gecelerimseni çağırmak istiyor ama sesleri çıkmıyor.Yinede seni çağırmak ,sana kavuşmak,bir an için bile olsa sana sarılmak ve katleden zamanı unutmak istiyor gecelerim...
Başıma gelen en iyi şey, acı çekmeye alışmaya başlamam.
Uçmak için kanatlarım varken niye yürümek için ayaklar isteyeyim ki?
Siyaset dünyası, insanların hiç çekinmeden birbirini çiğnediği,gözünü kırpmadan vahşice birbirlerini öldürdüğü, koskoca bir muhabere alanıydı. Ne iman kalmıştı nede yasa!
Senin için ey bayrağımız
Ölürüz de vermeyiz.
Zavallı küçük kız bilmiyorduki, aynı kudretle birbirine bağlı olan büyük asklarin hepsi masallardadır.
Sizin toprağınız benim toprağım,sizin eviniz benim evim, burası için , buranın çocuklari için bir ışık,bir ana olacağım ve hicbirseyden korkmayacagim, vallahi ve billahi, dedi.
İnsanlar, babalarıyla analarının dağ gibi umitleriyle dünyaya geldikten sonra denizler gibi ümitsizlikler içinde boğularak kaybolup gidiyorlardı.
