Haşv ü hâşâk ile doldurma kalbi mâsivâdan geç
[Çer-çöp ile doldurma kalbini; ma-sivayı terk et. Ma-siva Allah’dan gayrı her şey demektir. Kalp Allah evidir; başka sevgiye yer vermek doğru değildir; hane sahibine hıyanet olur.]
Zamanın birinde Bekri Mustafa diye bir adam varmış. Hiç ayık gezdiğini gören olmamış.
Bir gün bir cenaze namazında imam ve müezzinde bir boşluk var. Bakmışlar Bekri Mustafa da orada. Cübbe var sarık var. Herşey tam tekmil,birşey zannetmişler. Cenaze namazını kıldırırmısın demişler. Bozuntuya vermemiş bizimki. Kıldırmış namazı.
Namazdan sonra tabutun yanına varmış. Merhumun kulağına birşeyler söylüyor. Cemaat "ya sen ne söylüyorsun" demişler.
Bekri Mustafa da demişki:"Sen gittiğin zaman ahirette sana sorarlar;dünya ne alemde diye. Yeni geldin anlat derler. Lafı uzatma de ki ; Bekri Mustafa imam oldu, onlar anlar...
"Kalem kec-dil, mürekkeb rû-siyeh, kağıt dü-rû bilmem,
Kimi etsem o şûha arz-ı hâlim yazmada mahrem?"
Kalem eğri dilli, mürekkep siyah yüzlü, kağıt iki yüzlü! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
Allah yolunda savaşmaktır niyetim
İslam dininin yalnızca yücelmesidir gayretim
Allah’ın ve evliya ordusunun yardımıyla
Küfür ehlini baştan başa kahreylemek niyetim
Peygamberlere ve velilere dayanmışlığım var benim
Allah’ın lütfundandır fetih ümidim ve kuvvetim
Benliğimi ve malımı dünyada feda etsem ne olur
Hamd olsun var Allah yolunda savaşmaya yüz bin rağbetim
Ey Mehmed! Ahmed-i Muhtar’ın mucizeleriyle
Umarım galip olur din düşmanlarına devletim