Bedriye G.
@Ebdg
Burası benim not defterim. Derdimi, üzüntümü ve yaşarsam sevincimi yazdığım..
Lisans
58 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İnsan talihi bu idi. Hiç kimse yıldız olarak kalamıyordu. Muhakkak hayalimizdeki yerinden inecek, herkese benzeyecekti.
Okur Takip Önerileri
Uzunca bir zamandır annemle krizler yaşıyorum. İş sevilmediğimi duymaya kadar gitti. Yıllardır içimde ben bunları hak edecek ne yaptım düşüncesi dönüp duruyordu. Anneyim aynı zamanda ve anlamak için elimden geleni yapıp hep annemi suçlu buldum. Ama şimdi bir kızım oldu. Doğumhane önünde herkes bebeklerin peşinden giderken annem benim çıkışımı bekledi. Torunlarını sevgiyle kucakladı. Diyordum ki çocuklar için bana katlanıyor onları görmek sevmek için. Bugün bir konuşma geçti aramızda evlat mı daha çok seviliyor torun mu diye. Uzun zaman sonra beni çok mutlu eden o cümleyi duydum. Torun evlat hatırına çok seviliyor. Evladımın çocuğu olmasa bu kadar sevilmez ki. Anladım ki insan çocuklarını çok seviyor, amma kızına bir ayrı kıyamıyor. Bana kıyamadığın ve bundan dolayı yaşadığımız tüm krizleri bugün anlıyorum anne 💞
Ben birine inandım, ve en çok o yaraladı beni. İnandığım ne varsa bir gece de yıkıldı. Her defasında yeniden denedim yine yenildim. Aklım çek git diyor kalbim vardır bir sebebi.. Yorgunum
Annemin kendi annesinden almadığı şey onun bana ve kardeşlerime verebileceği şeyleri etkiledi.
İyi de olsa kötü de olsa anne babalar kendilerine yapılan ebeveynliği aktarma eğilimindedirler.
“İnsan; kavuşmak denen rüzgar esecek diye, bir pencerenin önünde kırk yıl beklermiş...”