Harp onu bilmeyen için ne kadar akıl dışı, ne kadar insan ve hayat gerçeklerine zıt ise, onu bilenler için de tek gerçek halini alıyor, o kadar tabiileşiyordu. Sanki harpsiz hayat olmazdı, harpsiz hayat, yapmacık, düzmece, yalan idi.
Ve belki de, diye düşündüm, bizler hepimiz sirk fareleriyiz; tanrının ve bütün meleklerin bizleri bakalit evlerimizin cam pencerelerinden seyrettiklerini bilmeden, koşuşturup duruyoruz.