Zannediyordum ki ömürlerimizin teknesini istediğimiz sahile götürmek için yalniz onun dümenini ele almak kafidir.Anlıyorum ki değilmiş… Yollar görünmez kayalarla doluymuş . Onlara çarpmamak lazımmış.Gizli cereyanlar varmis insan onlara kapıldıgı zaman yolun değiştiğini uzaklaştıgını farkedemezmis… Tâ kendisini başka sahillere düşmüş görünceye kadar…