Hafız Sehâvi şöyle anlatmaktadır;
“Ebû Eyyub Süleyman b. Davud Şazekunî, ölümünden sonra rüyada görülmüş ve kendisine şöyle sorulmuş;
“Allah sana nasıl muamele etti?”
O da cevaben:
“Beni affetti.”
“Niçin?” diye sormuşlar:
O da demiş ki:
“Isfahan yolunda idim. Şiddetli bir yağmura tutuldum. Altına sığınabileceğim bir yer yoktu. Yağmur dininceye kadar ıslanmasın diye kitaplarımın üstüne kapandım. Rabbim de beni bundan dolayı affetti.”