Herkes imtiyazlıydı. Bu dünyada imtiyazlılardan başka kimse yoktu.
Okur Takip Önerileri
Fakat herkes bilir ki, hayat yaşanmak zahmetine değmeyen bir şeydir.
Annem hep insanın tam anlamıyla mutsuz olamayacağını söylerdi.
Kalbimi dinliyordum. Bu kadar uzun zamandan beri bana yoldaşlık eden bu gürültünün kesilebileceğini aklım almıyordu.
İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır.
Tabii umut, koşup giderken bir sokağın köşesinde, daha kurşun havadayken vurulup ölmekti.
Kaderim, bana fikir sorulmadan belirleniyordu.
Belleğimi işletmesini öğrendiğim andan itibaren artık hiç canım sıkılmaz oldu.
“Hiçbir zaman söyleyecek fazla sözüm yoktur, onun için susarım.”
İnsan ne de olsa daima biraz kabahatlidir.
İnsan eninde sonunda her şeye alışır.