İnsan, ne ise o olduğunu inkâr eden yaratıktır. Sürprizlerden hoşlanıyoruz. Dünyaya gelmek bizim için sürpriz değeri taşımıyor pek. Oysa ölümü çoğunlukla bir sürpriz olarak tecrübe ediyoruz. Azrail'i bir tür 'sürpriz meleği' sanıyoruz.
Gün notalarin gizemiyle aydınlandı. Sonsuz sessizlik piyanonun tuşlarıyla anlamını yitirdi. Bir peri kızıydi narin elleriyle piyanonun tuşlarına içindeki güzelligi adeta insanı sonsuzluğa uğurlar gibi yön veriyordu. Mozartin senfonisini çalıyordu. Bir yandan da kocaman gözlerini bana yönelttiğini hissettim. İçimde sonsuz bir huzur kulaklarımda aşkın uğultusu. Bakmak istememe rağmen göz göze gelmekten çekiniyordum. O kadar güzeldi ki gözleri adeta bir deniz belkide bir orman gibi yesildi. Renk kavramını yitirdiğim bir an sadece sıcaklığını hissediyorum. Vede o goz bebeklerinin gülümsemesi
Beni benden alan o gülümsemesi cennetin buğulu gizemindeki vadinin ortasında huzurun en derinliğindeki o huri gibi...
Sonra müzik kesildi ve ayağa kalktı. Sanırım rüyadan uyanma vakti çoktan gelmişti.