Hennessy
@Ernes_to
İstanbul
29 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
-Bak üç aydır beraberiz ve senin hakkında pek bir şey öğrenemedim. En azından bugün biraz nezaket göster.
+Kendimi bir realist olarak görüyorum fakat felsefi terimlere göre buna pesimist deniyor.
- Tamam peki, bu ne anlama geliyor?
+Partiler bana göre değil ama eğleniyormuş gibi yapıyorum demek
Ailem benim gücüm ve zayıflığım. Onlar aracılığıyla yükselirim ve sadece onların aracılığıyla düşerim
Her şeye eninde sonunda alışırsın. Buna o kadar alışırsın ki, kendi geleceğin için hiç bitmeyen bir endişe ya da korku duymadan yaşamanın nasıl bir şey olduğunu bile unutabilirsin.
Okur Takip Önerileri
Seni şimdi bir yabancı gibi karşıma alıp sanki senden bahsetmiyormuşum gibi yapıp, sanki benden bahsetmiyormuşum gibi
hatta bir aşktan bahsetmiyormuşum gibi fırtınayı ve huzuru anlatacağım sana. Seni bir yabancı gibi karşıma alıp bunun
dayanıklı birşey olmadığını,sürekli kılınmadığını,çünkü aşkın yapılan bir şey olmadığını,başlangıçta bir melek konduğunu,
sonunda bir kelebek öldüğünü yani kısacık sürdüğünü,oysa hayatın bir korkular ve alışkanlıklar bütünü olduğunu,bütün
bunları sana nasıl anlatacağım ?
Bir gün atomun enerjisini serbest bırakacağız. Gezegenler arası yolculuklar gerçekleştireceğiz. Ömrü uzatıp kanseri ve tüberkülozu tedavi edeceğiz. Ama en düşük seviyeli kişiler tarafından yönetilmiş olmanın sırrını asla çözemeyeceğiz.
Yung kafa&Küçük efendi
Hayatımın duygusal bir anı ile ilişkilendirdiğim için mi yoksa şarkı sözlerinin içinde yatan paradoks dolu kıvrımlardan mı bilmiyorum. Çok fazla seviyorum bu parçayı;
Yoksulluğun bile yok, çünkü yoksun
Sonsuzluğumun içindeki sonsun
Sensiz ne zenginim, sensiz ne yoksul
Olsan or'da bile, bur'da bile yoksun
Benle bulutlar üstünde
Ne çileler çektik seninle
O bulutlar ağlardı bize
Ama yine yoksun
Ekmek kırıntıları başımızda
Şimdi düşününce
Bırakamadıklarımız peşimizde
Hayallerimde hissin, ellerimde yüzüm, Gözlerinde hüzün
Beraber görseydik keşke
Tutkulu bir aşkın ürünleri değildik elbette ama yine de devam edebilmem için seni içimde öldürmem gerekiyordu. Soluk bir öğle vakti kafamın içinde, engizisyon kadar katı ve acımasız bir mahkeme kurdum. Söylediğin bin yalan için bir kez infazına karar verdim. Kalbimin bu karara itirazını mantığım sert bir şekilde reddetti. Nasıl ve hangi yöntemle öldürüldüğün hiç umrumda olmadı fakat nasıl yok edileceğin hususuna el attım. Her fırsatta Tanrının varlığını reddettiğini bildiğim azılı bir ateist olduğun için herhangi bir dini ritüele gerek yoktu ama yakılmanı istedim. Bulutların altına saklanabildiğimiz bir gün alevleri her yerden görülebilen bir ateşin ortasında kül olmanı. Küllerinin rüzgarla havaya,yağmurla toprağa karışmasını.