O ana değin hiç bir şey hissetmeyen Yıldırım Beyazid Timur'un gülüşüne alındı. Ok yese ciğerine , buncasına acı duymazdı. Kötü düşün sersemletmesinde : '' Tanrı'nın kötülediği bir insana gülmek aşağılıktır Emir Timur , bilirsin sanıyordum diye sokrandı. Sana yakışanı yapmalıydın .
Timur kamçı yemiş gibi oldu . Tez topladı kendini. '' Yanlış anladın '' dedi uysallaşarak , '' Tanrının bu dünyayı benim gibi bir çolak topalla senin gibi bir köre bırakmış olmasına gülüyordum , haline değil. Nedense dünyayı alt üst edenler hep bizim gibileri... ''