Şu an 25 yaşındayım ama sana bu satırlarımı 6 yaşından yazıyorum bızdıkcımSenin kadar yaramaz bir çocukluk geçirdim evi,bahçeyi ateşe verdim,burnunu kanattığım çocuklar oldu...ve daha fazlası...bunlar olduktan sonra eve gider kimse öğrenmeden erkenden uyurdum.Benimde ‘Portugam’ vardı ‘nenem’ yani babaannem hemde süper babaanneydi. Onu kaybedeli biraz oluyor uzun süre anlayamamıştım,uyuyamamıştım,yemekte yememiştim aynı senin gibi acını kalbimin derinliklerinde hissediyorum ve seni sanki tanıyorum...
